حیدر حسین نژاد

طبق آمارهای مرکز پژوهش‌های مجلس ‌و سازمان مدیریت وبرنامه ریزی، بیش از ۳۵۰ نفر از رتبه های برتر کنکور سراسری و۳۱۰ نفر رتبه های برتر المپیاد کشور در بین سال‌های ۸۲ تا۸۶ از ایران مهاجرت کرده اند. طبق آمارهای رسمی خود سازمان های داخلی کشور بین ۱۶۰ تا ۱۹۰ هزار از ژن های باهوش کشور یعنی رتبه برترهای کنکور سراسری المپیادهای جهانی و دانشجویان کارشناسی به بالا طی یک دهه گذشته از ایران خارج شده اند. طبق آمارهای سازمان های مختلف رسمی بین المللی از جمله صندوق پول، اکثر مهاجرین از ایران به کشورهای آمریکا و کشورهای عضو سازمان توسعه را افراد تحصیلکرده و نخبه ایرانی تشکیل می‌دهد.

طبق آمار رسمی کشور آلمان به ازای هر ۱۰۰ هزار ایرانی ساکن در آلمان ۲۰۰۰ جلد کتاب منتشر می‌شود و از هر دو میلیون مهاجر ترک ۱۰۰ جلد کتاب منتشر شده است. بیش از ۷۵ درصد افرادی که از ایران مهاجرت می‌کنند را افراد تحصیلکرده ونخبه تشکیل می‌دهند. بیش از ۲۰ هزار پزشک ایرانی حاذق و دارای کرسی علمی در آمریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کانادا ساکن هستند. هر کدام از این تعداد بیش از ۱ونیم تا دومیلیون دلار ارز از ایران خارج می‌کنند. به گفته آمار سازمان های موجود رسمی ضرر ایران از مهاجرت نخبه ها و تحصیلکردگان طی یک دهه اخیر بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار بوده است، برای درک چنین عددی باید گفت که کشور یونان با ۸۰ میلیارد دلار از ورشکستگی تاریخی خارج شد. طبق آمارهای رسمی بیش از ۹۶ درصد اختراع های ثبت شده ایرانیان بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ مقیم خارج کشور بودند، این یعنی ژن های برتر ایران باهوش های ایران از کشور خارج می‌شوند. این آمارها جدای از آمارهای مهاجرت افراد عادی با سواد دیپلم و به پایین است. قریب ۸ میلیون ایرانی مقیم خارج هستند، حقوق پایین تحصیلکردگان و نخبگان بیکار، تبعیض های اداری و استخدامی و نگاه بیش از حد سیاسی وتنگ نظری های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی وعدم وجود امکانات تخصصی در آن علم بخصوص، از علل مهاجرت آنها ذکر شده است. این آمار گوشه ای از آمارهای رسمی خود کشور ماست. نخبگان و تحصیلکردگان سرمایه های یک کشور هستند. آنها هستند که باید در جایگاه های مدیریتی خرد و کلان قرار گیرند، اما واقعیت آنست که در کشور ما بیشتر از عمل فقط حرف وجود دارد وعملا از این نخبه ها استفاده نمی‌شود حتی شرکت های دانش بنیان وخانه های نواور و سرای خلاقیت هم فقط ظاهری وشعاری بوده است. چیزی که در شبکه مستند چند روز پیش طی یک برنامه خوب مستند به آن اذعان شد، ایران درگیر بحران های شدید بیکاری، بی آبی، مشكلات زیست محیطی، اجتماعی ،کشاورزی وصنعتی است. و اینکه کشور در مرحله گذار از جوانی جمعیت بسمت پیری هست. کشوری که همین دهه پیش جزء جوانترین کشورهای دنیا بود تا ۱۰ الی ۲۰ سال آینده پیرترین کشور دنیا خواهد شد. آیا ایران با اینهمه ثروت های خدادادی باید رتبه اول مهاجرت نخبگان در بین ۱۰۰ کشور درحال توسعه در دنیا باشد ؟چه مشکلی داریم که به این آمار رسیده ایم؟ آیا بسان جمله چند روز پیش خود ما بجای دیدن مشکلات شکلات را میبینیم؟ مدیران و مسئولان انتصابی و نیز کسانیکه در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کرده اید، آیا به وجود این مشکلات واقفید؟ مسئولیت یک وظیفه ای است که بردوش شما گذاشته می‌شود، شما وکلای مردم هستید، مسئولانی نیاز داریم که بمعنای واقعی مدیر باشند، دانش مدیریت بلد باشند، علم محور و پژوهش محور باشند، نگاه حزبی گروهی و اقلیتی نداشته باشند. هرچند انتخابات به آن شوری سال‌های گذشته نیست و این باید مورد توجه قرار گیرد. اگر مردم در جشن های ملی و مذهبی حضور چشمگیر نداشته باشند و مسئولان هم زمینه حضور همه مردم را فراهم نکنند برای کشور مفید نخواهد بود. ما نیازمند اصلاح در ساختارهای مختلف مدیریتی کشور هستیم ما نیازمند توجه به بهره وری و توسعه پایدار هستیم. مدیران با نگاه مصرفی عرضه محور، دردی از مشکلات کشور دوا نخواهند کرد.

متخصص بیهوشی وفوق تخصص مراقبتهای ویژه