علیرضا صدرایی -  سه دهه پیش یا اندکی بیشتر وزیر وقت کشاورزی به گرگان آمد و از صادرات خام پنبه انتقاد کرد. عیسی کلانتری در آن زمان گفت: اینکه پنبه را به شکل خام صادر می کنیم کار نادرستی است، پنیه باید صنعتی شود و فراورده های آن صادر شود، پنبه دقیقا مانند صادرات محصولات پتروشیمی از نفت است. این سخنان اگر چه سخنی منطقی و متین بود اما در ادامه زمینه حذف تدریجی پنبه و سپس تعطیلی کارخانه های پنبه پاک کنی و بیکاری کارگران آنها فراهم شد و کشاورزانی که بدون الگوی کشت با سیاستگذاری نادرست و حمایت ها و کمک های غیرکارشناسی دولتها در کویر گلستان، شالیکار شدند از تبعات آن سیاست بود. سازمان های متولی هم با پرداخت وام و حمایت از فناوری های کاشت، داشت و برداشت شالی به کشاورزان کمک کردند تا نتیجه آن شد که اندک آب های مانده در شریان زمین های گلستان تمام شود و کشاورزان درمانده شوند و.... اینک اما از پس سالها فعالیت های کارشناسان و دلسوزان و شرایطی که محیط زیست و فقدان منابع به گلستان تحمیل شده است مدیران به فکر چاره افتاده اند به گونه ای که دکتر برزعلی رییس سازمان جهاد کشاورزی در همایش صنعت، تجارت و پنبه  روز یکشنبه گفته است: از جمله برنامه جهادکشاورزی گلستان در آینده سرمایه‌گذاری در زراعت پنبه در گلستان است که استفاده از منابع و نهاده‌ها را به سمت بهره‌وری حداکثری برای تولید پنبه، ایجاد مجتمع کشت و صنعت با هدف کاهش هزینه تولید، سوق می‌دهد. وی ادامه داده است: کشت پنبه در گلستان که به سرزمین طلای سفید معروف است، هر ساله با مساعد بودن شرایط آب و هوایی از اواسط فروردین ماه با ریختن بذر در زمین آغاز و با برداشت محصول در شهریور و مهر به پایان می‌رسد. در ادامه برزعلی به نکته ای پر اهمیت اشاره کرده است و آن اینکه شرایط خاص آب و هوایی و حاصلخیزی اراضی زراعی گلستان مستعد کشت پنبه است به‌گونه‌ای که در سال ۱۳۵۳ سطح زیر کشت این محصول به ۱۸۸ هزار هکتار هم رسید اما اجرای سیاست‌های نادرست اقتصاد کشاورزی در اواخر دهه ۷۰، دوره طولانی کاشت تا برداشت و به صرفه‌بودن کشت سایر محصولات زراعی سبب شد تا رغبت زراعت پنبه در گلستان آرام آرام کاهش یابد و سطح زیر کشت آن به ۱۰ هزار هکتار تنزل یابد.( متن گزارش در روزنامه امروز منتشر شده است ) به هر حال از کشاورز بی نوا نباید انتظار داشت چندان از تغییر اکوسیستم، سیاستگذاری  های کلان و افق های دور دست سخن بگوید. او مدیر مزرعه خویش است اما از سیاستگذاران ومدعیان انتظار است  با اصلاح سیاستهای نادرست، برنامه هایی منطبق بر محیط زیست و منابع ارائه دهند تا یک دهه بعد از گفته و کرده پشیمان نشوند.