چرا جنگ غزه تمام نمي شود


یاددداشت اول |

 با مسووليت  سردبير

جنگ غزه از سه ماه گذشته است و در اين ماهها هزاران نفر کشته شده اند، اگر چه تحليل قابل ترديدي مبني بر اينکه حمله طوفان الاقصي يورش ناگهاني و غافلگيرانه اي بوده است در ابتدا شکل گرفته بود، اما با استمرار جنگ زميني در غزه  و تلاش براي گسترش آن در يمن و لبنان و در صورت امکان به ايران به نظر مي رسد، نمي توان به تحليل هاي اوليه در مساله پيچيده جنگ غزه دلخوش کرد، به اين خاطر بايد صفحه جنگ را از منظري دورتر تجسم کرد، جنگي که يک سوي آن آمريکا، اسراييل و کشورهاي اروپاي غربي در يک سو، روسيه در سوي ديگر و ايران در بخشي از اين صفحه جانمايي شده اند، سوال اين است آيا بعيد است همه ي اين صحنه سازي ها و کشتارها براي مقصد ديگري جز نابودي حماس و تسخير غزه باشد؟ روسيه از آغاز، ادامه و استمرار جنگ چه منفعتي برده است ؟ عربستان چه منافعي دارد؟ نقش قطر که در آن رهبران حماس زندگي مي کنند در اين ميان چيست؟ چگونه است قطر به وسط بازي خود ادامه مي دهد و اسراييل تلاشي براي ترور رهبران حماس در آنجا نمي کند؟ آمريکا بدنبال کدام هدف درازمدت است؟ و دهها پرسش ديگر که به نظر مي آيد بايد با دقت به آنها پاسخ داد و به آنها انديشيد براي مثال يکي از برندگان بسيار مهم آغاز و استمرار جنگ روسيه است، بعيد نيست حتي آغاز جنگ هم با اطلاع و استمرار جنگ با توافق آمريکا، اسراييل و روسيه واقع شده باشد تا مساله اوکراين تبديل به خبر درجه چندم شده و سرزمين ها براي روسيه بماند و پوتين بخشي از آرزوهاي روسيه در جاه طلبي هايش را محقق کرده باشد و آمريکا و کشورهاي اروپاي غربي هم در برابر باج گرفتن در جاي ديگر از روسيه، از هزينه هاي اضافي براي خود جلوگيري کرده باشند، اما استمرار جنگ غزه با درگير کردن لبنان و ورود يمن با حمله به کشتي هاي اسراييل و هم پيمانانش را بايد در راستاي سياست گسترش جنگ ارزيابي کرد که بعيد است  در برنامه آنها يمن مقصد اصلي باشد، به نظر مي آيد...

 غرض اصلي آمريکا و هم پيمانانش در جنگ غزه و استمرار آن، کشاندن ايران به جنگ باشد اما  در اين ميان آنها ترديدهايي دارند و اصلي ترين ترديد آنها، ناتواني در تحليل جامعه امروز ايران است. آنها بهانه هاي بين المللي در بسيج افکار عمومي جهان را براي دنيا فراهم کرده اند و تنها از عکس العمل مردم ايران در برابر تجاوز احتمالي نگران هستند، آنها  بعد از حوادث سال گذشته، نمي دانند ملت ايران در کدام سو ايستاده اند اگر چه منابع (رفرنس) متعدد در داخل به آنها پيام هاي مشترک مي دهند اما نگران صداقت قطعي آن داده ها هستند، از اين منظر بعيد نيست زمان جنگ را تا انتخابات مجلس شوراي اسلامي در ايران استمرار دهند و پس از انتخابات با تحليل دقيق موقعيت داخلي ايران درباره ادامه مسير خود تصميم بگيرند. بر اين اساس بايد گفت، تا به امروز با موضع گيري رهبر معظم انقلاب، ايران خود را از چرخه درگيري مستقيم دور نگهداشته است اما شرايط پيچيده منطقه از سويي و با نقشه هاي بدخواهان داخل و خارجي بعيد نيست که کشور ما را در صورت سردي انتخابات به هدف تهاجم بعدي دشمنان بدل شود. اتفاقي که خوشايند هيچ ايراني خيرخواهي نيست و شوربختانه در آن صورت مسووليت چنين اتفاقي قطعا به عهده ملت ايران نخواهد بود. اميد که  پيش بيني هاي اين تحليل درست از کار در نيايد و جنگ غزه به پايان برسد و آرامش به خاورميانه بازگردد.