نوروزعلي حسن عباسي-هيچ بحراني در محيط زيست پايدارتر از نابودي تنوع زيستي نيست  به گونه اي که  اين مساله به عنوان سومين تهديد جهاني معرفي شده است که متاسفانه با شتاب روزافزوني همچنان ادامه دارد. بايد بپذيريم که همه مردم جهان با هر جنس و نژاد، رنگ، عقيده و زبان، مسافران يک کشتي بزرگ به بزرگي کره زمين هستيم و در سطح اقيانوس پرتلاطم زندگي حرکت مي کنيم. اگر هر اتفاقي براي اين کشتي پيش بيايد همه با هم غرق خواهيم شد. ساختن يک کشتي نو و سالم به سود همه مسافران آن است. جهان امروز با چالشهاي متعددي روبروست که خود بيشترين سهم را در بوجود آوردن آن داشته است که مهم ترين آنها عبارتند از افزايش جمعيت انسان و دام توسعه بي قواره شهرها و روستاها و مراکز صنعتي آلودگي هوا و خاک و آب، تغييرات اقليمي، کاهش سطح جنگلها و مراتع انقراض گونه هاي گياهي و جانوري، کاهش بارندگي، خشکسالي، خشک شدن زيست بومهاي آبي، فرو نشست زمين، نابودي منابع ذخيره آبهاي سطحي و زيرزميني، فرسايش شديد خاک، طوفان شن و گرد و خاک و ريزگرد، توسعه بيابان ها، تخريب لايه ازون، باير شدن مزارع و باغها، جنگهاي خانمان سوز و ....و.... با وجود همه اين بحران ها، بازسازي جهان در قرن حاضر دور از ذهن نيست. کارشناسان جهاني بر اساس معاهدات و پروتکل هاي بين المللي سعي در بازسازي تخريب هاي صورت گرفته دارند و در برخي موارد نظير ترميم لايه هاي آسيب ديده ازون از طريق کاهش مصرف مواد شيميائي کلرو فلور کربن به موفقيتهاي قابل قبولي دست يافته اند. يکي از برنامه هاي موثر، برنامه هدايت اکولژيکي شوراي جهاني انرژي است که در آن برنامه هاي متعددي نظير متعهد کردن دولتها به جايگزين کردن انرژيهاي جديد و تجديد پذير خورشيدي بادي و ... به جاي انرژيهاي آلاينده فسيلي  زغال سنگ، نفت و گاز، افزايش سطح جنگلها با جنگل کاري مصنوعي، تامين امنيت غذائي از طريق احياي کشاورزي با استفاده از آبهاي نامتعارف دريا و فاضلاب، بارورسازي ابرها، ترويج کشت ارقام پرمحصول، سازگار و مقاوم و زودبازده، آموزش کشت هاي نوين هيدروپونيک و آئروپونيک، تغيير نظام تک کشتي به دو يا چند کشتي، اعمال سيستم هاي نوين، آبياري حفظ زيستگاههاي طبيعي، بازيافت پسماندها و پسابها، زراعت چوب در مزارع و باغها و جنگلهاي مخروبه، بيابان زدائي، کاهش روند سدسازي در مناطق خشک و نيمه خشک، مديريت مشترک توزيع آب توسط دولت ها و عرضه فناوري هاي نو و کارا در صنايع انرژي و آب از مهمترين آنهاست، بر اين اساس از آنجا که  دولت ايران عضو اين کنوانسيونهاي جهاني است اگر بخواهد مي تواند به اين چالشها خاتمه دهد و محيط زيست را بازسازي کند.

عضو هيات علمي بازنشسته دانشگاه