افتخار آفريني کودکان گلستاني


تیتر اول |

کوثر قندهاري - مسابقات جهاني چرتکه  چندي  پيش با رقابت 24 کشور در شهر بمبئي هندوستان برگزار شد. تا اينجا يک روال عادي و هر سال بود، اما وقتي متوجه مي شويم ايران مقام اول جهان را کسب کرده است، داستان کمي متفاوت مي شود و وقتي متوجه مي شويم 3 کودک از شهر گرگان در تيم ايران بودند و در برابر نوابغ سراسر جهان، مقام اول قهرماني را کسب کردند، بسيار جالب تر مي شود. امير مهدي سيدالنگي، کوروش ربيعي و محمد پارسا تمسکني زاهدي سه کودک نابغه گرگاني هستند که در مسابقات جهاني چرتکه شرکت کردند و مقام اول جهان را کسب کرده اند.  لازم به ذکر است امسال نخستين سالي بود که استان گلستان در مسابقات جهاني شرکت کرد و سه کودک گرگاني با دست پر به وطن و شهر بازگشتند. پيش از اين نبض محاسبات ذهني کشور در دستان کودکان کرمانشاه بود اما امسال 3 نابغه گرگاني با حضور پررنگشان در مسابقات، محاسبات کشور را جابجا کرده اند. اميرمهدي سيد النگي کودک نابغه 11 ساله، از 5 سالگي تمرينات چرتکه را شروع کرد و تا سن 10 سالگي ترم هاي کلاس هاي چرتکه را به پايان رساند و در يک سال گذشته خود به تنهايي و در منزل به تمرين مي پرداخت. او که به گفته خودش با تشويق پسرخاله اش به کلاس هاي چرتکه رفت و تصور اين که تا اين حد در چرتکه و محاسبات ذهني پيشرفت کند را نداشت و حالا دارنده ي چندين مقام در سطح استان، کشور و جهان است. اميرمهدي  داراي 3 رتبه استاني، 1 رتبه دوم کشور و 1 قهرمان کشور و 1 قهرمان جهان است. امير مهدي الگوي زندگي اش را مريم ميرزاخاني مي داند و دوست دارد همچون او به دانشگاه صنعتي شريف برود و در رشته هوا و فضا مشغول تحصيل شود. کار او در مسابقات امسال خيلي دشوار بود چرا که سطوح بالاي کلاس هاي چرتکه را گذرانده بود و به مرحله محاسبات ذهني اعشار و اعداد چندرقمي رسيده بود. مادر امير مهدي مي گويد: راز موفقيت اميرمهدي علاوه بر استعداد، علاقه و پشتکار زيادش است و او هر روز صبح قبل از آمدن سرويس مدرسه اش، کتاب چرتکه اش را به دست مي گيرد و تمرين مي کند. او معتقد است کلاس هاي محاسبه ذهني علاوه بر هوش رياضي، بر تمامي جوانب زندگي تاثير مي گذارد و مي گويد امير مهدي تا سال گذشته محاسبات را با دستش انجام مي داد و حالا فقط با نگاه کردن مي تواند به پاسخ برسد و اين بدين معني است که چرتکه را در ذهنش تصور مي کند؛ پس وقتي تصور تقويت مي شود، درک از افراد هم بالاتر مي رود به طوريکه طبق برداشت من درک کودکان ما از هم سن و سالانشان 7 الي 8 سال بيشتر است و من در کارم که تدريس فلسفه و منطق در مقطع دبيرستان است، گاهي براي استدلال ها و حتي محاسبه ميانگين نمرات دانش آموزانم از امير مهدي کمک مي گيرم و او در لحظه پاسخ سوالات منطق را با تحليل مي دهد و معدل 40 الي 50 دانش آموز را با نگاه کردن بسيار سريعتر از ماشين حساب به من مي گويد.

علاوه بر اينها تقويت هوش رياضي باعث تقويت هوش موسيقيايي و هنري نيز مي شود و امير مهدي در کلاس هاي آواز، گيتار و پيانو نيز شرکت مي کند و به گفته مربيانش در اين کلاس ها نيز نخبه است به همين دليل من هرکسي را مي بينم پيشنهاد مي دهم بچه ها را از سن پايين که حدود 5 سالگي است به کلاس هاي چرتکه بفرستند، البته نبايد اجبار باشد و اگر اجبار باشد بچه عقب مي کشد و فايده اي ندارد.

کوروش ربيعي دانش آموز 8 ساله  هم که يک سال از مدرسه را جهشي خوانده است و اکنون در کلاس سوم مشغول به تحصيل است. او نيز از 5 سالگي کلاس هاي چرتکه را شروع کرد و اکنون داراي مقام هاي متعددي در استان، کشور و جهان است. کوروش زماني که هنوز به مدرسه نرفته بود و سوادي نداشت، توانست رتبه سوم کشوري را در مسابقات محاسبه ذهني از آن خود کند و امسال نيز مقام قهرماني را در سطح استان، کشور و جهان از آن خود  کرد. کوروش آرزو دارد در آينده پزشک جراح شود و دکتر سميعي ديگري براي ايران شود. او نيز علاوه بر هوش رياضي و محاسبات ذهني در موسيقي نيز فوق العاده است و در کلاس هاي پيانو، فلوت و آواز به خوبي درخشيده است. مادر کوروش مي گويد: هنگامي که کوروش به کلاس هاي چرتکه رفت، سواد نداشت و ابتدا بايد اعداد لاتين را ياد مي گرفت اما به آرامي وارد اين جريان شد و متوجه شديم استعداد فوق العاده اي دارد و بيشتر از چيزي که انتظار داشتيم، يادگرفته است. او مي گويد: در محاسباتي که بايد از چرتکه استفاده شود، بچه هاي ما به صورت ذهني حساب مي کردند، بنابراين ابتدا مسابقات کشوري را در سال 1401شرکت کرد و با اينکه آن زمان کوروش خيلي کوچک بود اما توانست رتبه سوم کشوري را به دست آورد و پس از بازگشت از مسابقات به صورت خيلي حرفه اي شروع به تمرين کرد و پس از آن ابتدا مقام قهرماني استان، سپس قهرماني کشور و درنهايت قهرماني جهان را کسب کرد. مادر کوروش نيز معتقد است محاسبات چرتکه باعث فعال شدن همزمان دو نيمکره چپ و راست مي شود و به همين دليل بر روي اعتماد به نفس، سرعت، دقت و حافظه موسيقي و فن بيان بچه ها تاثير بسزايي دارد.محمد پارسا تمسکني زاهدي 8 ساله است و از 6 سالگي کلاس هاي چرتکه را آغاز کرده است. او که قصد دارد در آينده پروفسور شود تاکنون در مسابقات متعددي من جمله مسابقات آنلاين، استاني، کشوري و اکنون جهاني رتبه اول را از آن خود کرده است. مادر محمد پارسا مي  گويد: در 6 سالگي وقتي ديدم پارسا به طور خودجوش اعداد را در ذهنش جمع و کم مي کند و علاقه خاصي به محاسبات ذهني دارد، مسئله را با مربي مهدش در ميان گذاشتم و ايشان مرا راهنمايي کردند که محمد پارسا را به کلاس هاي چرتکه بفرستم و خود ايشان نيز با عوامل کلاس هاي چرتکه صحبت کردند و آنان به روستاي محل زندگي‌مان يعني آهنگرمحله آمدند، و در کلاس ها متوجه شدند سطح پارسا از کلاسي که در آن هست بسيار بالاتر است، بنابراين او را به کلاس هاي بچه هاي سن بالاتر فرستادند اما پارسا در آنجا نيز بسيار قوي عمل کرد و در نهايت به کلاس هاي موسسه در گرگان آوردمش و از همان زمان سرسختانه تمرين را شروع کرد و در مسابقات مختلف شرکت کرد. او نيز معتقد است محاسبات ذهني بر جنبه هاي مختلف زندگي تاثير مي گذارد و مي گويد: نقاشي محمد پارسا فوق العاده است.هريک از اين بچه ها با وجود سن کمي که دارند، سالها و ماه ها هر روز به طور مداوم چندين ساعت مشغول تمرين و تکرار بودند و حداقل روزي 400 الي 500 عدد تمرين مي کردند و از تمامي تفريحات مناسب سنشان گذشتند تا بتوانند به اين مقام و رتبه برسند. اين آزمون که شامل 7 صفحه است و در هر صفحه 20 جمع، تفريق، اعشار چند رقمي وجود دارد که بايد به مدت تنها 3 دقيقه پاسخ دهند. بعضي از بچه هاي شهرها و کشورهاي ديگر اين محاسبات را با چرتکه انجام مي دهند اما 3 دانش آموز گرگاني بر اثر تمرين و تکرار مداوم و بسيار مي توانند به صورت ذهني انجام دهند و آنقدر اين کار را با سرعت و حرفه اي انجام داده اند که در روز مسابقه باعث تعجب‌ ساير مربيان از شهرها و کشورهاي ديگر شده اند. و در روز مسابقه در هندوستان خبرنگاران ساير کشورها که متوجه مقام اول اين کودکان شده بودند با اشتياق فراوان در صف مي ايستادند تا از اين کودکان عکس بگيرند. چرا که آنان برخلاف مسئولين کشوري و استاني ما به خوبي متوجه شده بودند که آينده جهان در دستان اين 3 نابغه گرگاني است.  اما برخلاف استقبال جهاني در ايران و استان گلستان تاکنون هيچ ارگاني آنطور که بايد و شايد از اين بچه ها حمايت و تجليل نکرده است و کار اين بچه ها اصلا ديده نشده است. مادر امير مهدي ضمن بيان گله مندي هاي فراوان از مقامات شهري و استاني مي گويد: وقتي در يک مسابقه ورزشي، مقامي آورده مي شود، تجليل و حمايت هاي فراواني صورت مي گيرد اما بچه هاي ما با وجود اينکه سال اول در اين مسابقات جهاني شرکت کرده اند و رتبه قهرماني که آرزوي بسياري از کشورهاست را اخذ کرده اند و در ميان نوابغ جهان به خوبي درخشيده اند اما کسي از مقامات حتي يک خداقوت ساده به فرزندان ما نگفت که انگيزه اي براي سال هاي بعد آنان شود. او مي گويد تاکنون فقط حمايت هاي مربيان موسسه را داشتند و الان به يقين رسيده ام که اين بچه ها اصلا ديده نمي شوند و اين اتفاق خوبي نيست چرا که بايد اين کودکان تحت نظر يک ارگان يا بنيادي قرار بگيرند تا استعدادهايشان به خوبي پرورش داده شود. مادر اميرمهدي سيد النگي با بيان اينکه تمامي هزينه هاي سفر که بسيار هم زياد بود را با هزينه شخصي پرداخت کرده ايم و هيچ ارگاني حمايت و ساپورت نکرده است، مي گويد: قبل از رفتن به هندوستان؛ يکي از اعضاي شوراي شهر به ما گفتند به شما قول مي دهيم که اگر بچه ها در اين سفر مقامي بياورند، حتما از آنان تجليل مي کنيم اما اکنون که بچه ها مقام آوردند از عهده يک تجليل ساده هم برنيامدند و تاکنون تجليلي صورت نگرفته است حتي شهرداري از زدن بنر بچه ها در سطح شهر ممانعت مي کند و با وجود اينکه موسسه چندين هفته بنرهاي بچه ها را آماده کرده است اما هنوز در سطح شهر  نصب نشده است. علاوه بر استانداري و شهرداري، آموزش و پرورش که ارتباط مستقيم با دانش آموزان دارد نيز با وجود اطلاع از اين موفقيت تاکنون هيچ اقدامي در جهت تجليل و حمايت از اين کودکان انجام نداده است و فقط مدارس اميرمهدي و کوروش که مدارس غيرانتفاعي هستند به خوبي از اين دو دانش آموز تجليل کرده اند و اين در صورتي است که از محمدپارسا که در مدرسه اي دولتي در روستاي آهنگرمحله تحصيل مي‌کند، هيچ تجليلي صورت نگرفته است. لازم است بگوييم که مدرکي که اين 3 نابغه گرگاني از هندوستان با خود به ايران آورده اند معادل دو فوق ليسانس و شايد بيشتر نيز باشد و تمامي کشورها به جز ايران براي اين مدرک سرو دست مي شکنند. خانواده هاي اين 3 کودک مي گويند چنانچه عدم حمايت ها ادامه دار باشد، حتما روزي فرزندان ما نيز مانند ساير نوابغ ايراني و مريم ميرزاخاني از ايران مهاجرت مي کنند و به کشوري مي روند که قدر آنان را بدانند. آن زمان ديگر هيچ فايده اي ندارد که بگوييم فلان نابغه، ايراني يا گرگاني است. ما نيز بعنوان شهروندان اين مرزوبوم از تمامي مقامات کشوري، استاني، شهري و نمايندگان مجلس که اين روزها باري ديگر سوداي صندلي هاي مجلس و قدرت را در سر دارند تقاضا داريم نوابغ شهرمان را دريابند و اجازه ندهند استعداد اين بچه ها ناديده گرفته شود و انگيزه آنها از بين برود، همچنان تقاضا داريم به اين کودکان رسيدگي شود قبل از آنکه دير شود.