مساله عدالت


یاددداشت اول |

 با مسووليت  سردبير

 

نيمه شعبان ميلاد فرخنده امام عصر (ع) است بحث درباره امام موعود (ع)  به ما  يادآوري مي کند مساله ما در زندگي اجتماعي و حکمراني و حتي در روابط خصوصي انسانها چيست ؟. مي توانيم دهها ساعت درباره صدها موضوع سخن بگوييم و مدعي همه امور شويم اما بايد بدانيم که مساله امام عصر(عج) عدالت است. عدالت اصلي ترين مساله ظهور است و گم شده تمامي بشريت از ابتداي تاريخ تا به اکنون بوده و هست. به وجود آمدن دهها مکتب فلسفي و فکري  در اردوگاههاي فکري ليبراليسم و سوسياليسم براي نيل به عدالت بوده و هست. در واقع شايد بتوان گفت عدالت از معدود واژگاني است که به مانند اخلاق تمامي متفکران جهان از توحيدي و غير توحيدي درباره آن بحث و گفت و گو کرده اند و در نهايت همگان نيز بر آن اقرار کرده اند که همانگونه که امام علي (ع) در نهج البلاغه مي فرمايد عدالت بنيان حکمراني است که العدل اساس الملک. بنابراين اصلي ترين و شايد جدي ترين وظيفه هر حکمراني با هر نام و ادعا بايد حرکت به سمت و سوي زندگي عادلانه باشد. مفهوم  عدالت از جمله کليد واژه هايي است که از زمان افلاطون و ارسطو به حوزه انديشه ورزي انسان وارد شده است آنچه همه بر آن متفقند آن است  که مفهوم عدالت با هر قرائت و تفسير نمي تواند با برابري انسانها، حقوق بشر و حق اوليه انسان براي زندگي و تامين نان، مسکن و مايحتاج اوليه در تقابل باشد. نگاهي سطحي به اين مفهوم با هر فهمي نشان مي دهد که جامعه امروز ما که پر از تبعيض هاي غير ضروري و مملو از فقر روز افزون است تا کجا از عدالت دور افتاده است، زيرا تا زماني که عدالت مساله حکمراني نباشد محصولي غير از اين به دست نخواهد آمد. عدالت اولين و عدالت بنيادي ترين مساله حکمراني است.