■  بامسووليت سردبير

جابجايي روساي جمهور در ايران به طور معمول سه تا شش ماه کارگزاران را دچار بي انگيزگي مي کند. اين اتفاق اگر چه با حادثه پيش آمده براي رييس جمهور فقيد شکل ديگري به خود گرفته است، اما از زمان انتخابات تا به اکنون و تا بيش از سه ماه ديگر که وزرا، استانداران، فرمانداران و دهها مدير مياني و پايين دست دچار تغيير مي شوند، مديران ناخواسته در رخوت خواهند بود. اين اشکال البته ربطي به کارگزاران ندارد و نمي توان آنها را متهم کرد، طبع جابجايي قدرت اين چنين است و بايد راه حلي در ساختار حکمراني براي آن پيدا کرد والا با توصيه هاي اخلاقي و پند و اندرز، گره اين مشکل وا شدني نيست. بايد امورات را به گونه اي سر و سامان داد که جابجايي ارکان قدرت و مديريت ها در کمتر از چند روز انجام شود تا حقوق شهروندان ضايع نشود. زيرا تزلزل در بالاترين مقام مديريت اجرايي کشور تا پايين ترين رده زندگي شهروندان را متاثر مي کند. سوزاندن فرصت هايي اين چنين براي تغيير در بازيکنان قدرت، در جهاني که براي دقيقه ها برنامه ريزي مي کند، اتفاقي عجيب و غيرقابل پذيرش است که بايد براي آن چاره انديشي کرد و به نظر مي آيد تنها راه حل براي چنين اقدامي، اداره حزبي کشور است، تا کشور  هم از آفتاب پرست هاي فرصت طلب در امان باشد و هم دريوزگان قدرت نتوانند از آب گل آلود ماهي دلخواه صيد کنند و از طرفي بازيگران قدرت با برنامه ريزي و پيش بيني امورات را پيش ببرند. بايد پذيرفت حکمراني خوب بايد در خدمت شهروندان باشد و در اين راه بايد قدر فرصتها را دانست و به آن توجه کرد. رضايت شهروندان از قدرت است که مي تواند شرايط را براي اداره عمومي کشور تسهيل کند و اولين گام در اين راه، شناخت قدر فرصت هاست.