■ با مسووليت سردبير

شايد مخاطبان گرامي به خاطر داشته باشند، هنگامي که خورشيد  دولت آقاي احمدي نژاد در اوج بود و  ستاره اقبال آيه اله هاشمي رفسنجاني به عنوان رييس مجلس خبرگان، در حضيض، ايشان در آخرين جلسه اي که رييس خبرگان بودند خطرات تحريم را بر شمردند. آيه اله هاشمي در اوج دوراني که طرفداران يک جناح سياسي تحريم را بي اثر مي دانستند و با بانگ بلند تعامل را با دنيا به سخره مي گرفتند با دلسوزي گفت: آقايان تحريم مانند ريختن بنزين کنار يک درخت سبز است، کم کم درخت را مي خشکاند. در آن زمان کساني که خردک عقلي به سر داشتند، مي دانستند که تحريم چه بلاهايي مي تواند به سر يک تمدن بياورد، اما بودند و هستند کساني که خواسته يا ناخواسته سر به جيب بيگانه داشته و دارند و يا جاهلانه زبان دنيا را نفهميده و  هنوز هم نمي فهمند و مدام فرياد مي زدند تحريم هيچ تاثيري ندارد و ما .....  از آن روزگار کمتر از دو دهه مي گذرد، امروز اقتصاد ايران نصف شده است، تجار، بازرگانان و اهالي توليد در چنبره تحريم درمانده اند، عدم پذيرش اف اي تي اف به هر دليلي  باعث حذف کشور از تجارت جهاني شده است، سرمايه داران و سرمايه گذاران بار خود را بسته اند و رفته اند. امروز جيب خالي شهروندان مي تواند بگويد هاشمي رفسنجاني دلسوز اين مملکت بود يا مدعيان کم خردي که تحريم را به سخره مي گرفتند؟ امروز افزايش عجيب قيمتها به هر جاهلي ديکته مي کند که تحريم اگرچه شايد براي کاسبکاران وطن فروش نعمت بوده باشد اما براي مردم ما جز نقمت و بي چارگي چيزي نداشته است. رکود سهمگين بازار، رکورد زني قيمت طلا و دلار و افزايش بي حساب کتاب قيمتها کمر اقتصاد ايران  را شکسته و به تبع آن زندگي شهروندان را از هم پاشانده است. ادامه وضع موجود بدون شک به بحران هاي کور منجر خواهد شد، بنابراين بر دولتمردان و سياستگذاران است که گامي فرا پيش نهند و کار را اگر مي توانند چاره کنند که فرصت ها مي گذرند.