■  محمد صادق سالاری

در آغاز مهلت تبلیغات ششمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر یادداشتی را منتشر کردم با عنوان "عزم زنان برای سهم بیشتر از کرسی های شورای شهر علی آباد کتول". در آن یادداشت ،تحلیلی از شرایط زنان کاندیدای انتخابات شورای شهر ارائه دادم و در ادامه از بین بانوانی که در رقابت پارلمان محلی حضور دارند شانس ۵ نفر را بیشتر دانستم.و در پایان احتمالی را مطرح کردم که اگر زنان شهر علی آباد کتول پای صندوق های رای بیایند و بخواهند در لیست ۷ نفره شان نام بانوان نامزد انتخابات را بنویسند "ممکن است" به طرز شگفت انگیزی برای اولین بار حائز اکثریت کرسی های شورای شهر بشوند.این یادداشت از چند منظر با نقدهای جدی و درستی مواجه شد که صمیمانه پذیرا هستم و سپاسگزار از اینکه مورد مطالعه، توجه و دقت قرار گرفت.

۱-نقد اول اینکه اگر نیّت نگارنده حمایت از زنان برای راهیابی به پارلمان محلی شهر علی آباد کتول بوده است،چرا فقط تمرکز نوشته روی پنج نفر گذاشته شده؟و نام باقی کاندیداهای زن حاضر در رقابت های انتخاباتی شورای شهر آورده نشده است؟

۲-نقد دوم هم به این یادداشت و تحلیل این بود که چرا باید فقط زنان به نامزدهای زن رای بدهند آیا رای دهندگان مرد نباید و یا نمی توانند به کاندیداهای زن رای بدهند؟ و در ادامه ی دسته دوم نقدها آورده شد که این نوع بیان و تحلیل ممکن است مقاومت نامحسوسی را در مردان برای رای به خانم ها ایجاد کند.با توجه به قصدم از نوشتن این یادداشت هر دو نقد کاملا صحیح و به حق است. تا حدی نوع تحلیل بنده دچار خطای ساختاری و منطقی بود، به طوریکه نیّت و مقصود اصلی را که حمایت از حضور بیشتر و موثرتر زنان شایسته جامعه در بین منتخبان شورای شهر ششم بود را تا اندازه ای به حاشیه برد.با توجه به نکات ذکر شده در اسلایدهای قبل در این یادداشت دوم قصد دارم با توضیح روشن تر و مستدل تر به اصلاح و شفاف تر کردن نظراتم در مورد مشارکت بیشتر زنان در امر اداره ی امور جامعه بپردازم.فراموش نکنیم اولا؛ زنان نیمی از جامعه و جمعیت را تشکیل می دهند و اگر بسترها برای بروز و ظهور پتانسیل های این بخش از جامعه را در عرصه های مختلف فراهم کنیم قطعا بهره وری بالاتری را در حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی تجربه خواهیم کرد.دوم؛طی چند دهه گذشته زنان به موازات افزایش تحصیلات،آگاهی از حقوق ،توانایی،مهارت ها،ضریب اشتغال و استقلال و ... به طور طبیعی و به حق، خواهان حقوق اجتماعی بیشتر،مشارکت موثرتر در اداره  امور جامعه و  ضریب بالاتر برابری جنسیتی هستند.و علاوه بر حاکمیت،جامعه مدنی و شهروندان اعم از مردان و زنان، باید نسبت به وسیع تر شدن مشارکت نیمه ی کمتر فعال تر جامعه در سطوح و عرصه های مختلف حساسیت و حمایت لازم را انجام دهد.باید خاطرنشان کرد که ضریب حضور زنان در نقش های مهم مدیریتی و حاکمیتی یکی از شاخص های مهم توسعه پایدار است به طوری که در بسیاری از کشورها توسعه یافته و در حال توسعه حتی در افغانستان برای کرسی های مجلس یا پارلمان های محلی برای زنان سهمیه های ۳۰ درصدی قائل شدند که زنان بتوانند با استفاده از این قانون به مناصب مدیریت جامعه چه در بخش های اجرایی چه در بخش قانونگذاری دست یابند.در فقدان این تدابیر حاکمیتی و قانونی، حال که  بنا به شرایط و دلایل مختلف، امکان حضور زنان در سطوح بالای مدیریتی جامعه مثل ریاست جمهوری یا وزیر و ریاست قوای دیگر کمتر وجود دارد، جامعه مدنی و فعالان اجتماعی و البته و بخصوص خود شهروندان و مردم می توانند زمینه را برای حضور خانم ها در سطوح میانی مدیریت به خصوص کرسی های انتخابی فراهم کنند و سهم بیشتری را در برگه های رای شان برای آنها قائل شوند.با توجه به همه موارد ذکر شده بر آنم، با یک پیشنهاد مشخص و شفاف از یادداشت گذشته ابهام زدایی و آن را اصلاح  کنم. به عنوان یک شهروند ساده و همراه و همگام و همپای شما پیشنهاد میکنم و دعوت میکنم از همه شهروندان شهرم علی آباد کتول، مردان و زنان، همه ی اقشار، اقوام، اصناف و ... که در لیست ۷ نفره  رای شان در روز انتخابات ۲۸ خرداد "حداقل" نام "۳ زن" را از بین همه ی زنانی که در بین نامزدهای انتخابات شورای شهر  قرار دارند را بنویسند.ایمان دارم با حضور بیشتر و موثرتر زنان شایسته و کاربلد در کنار مردان متخصص و باتجربه در کرسی های شورای شهر و اتخاذ سیاست های جامع تر در برنامه ریزی شهری،علی آباد کتول تبدیل به شهری زیباتر و بهتر برای زندگی خواهد شد.

■  دانشجوی کارشناسی

ارشد علوم سیاسی