هزينه و فايده


یاددداشت اول |

با مسووليت سردبير

 

وقتي ترامپ دستور ترور سرلشگر شهيد سليماني را داد، بسياري بر طبل جنگ کوبيدند، اما بعدها وقتي از فرمانده ارشد هوايي سپاه پاسداران درباره احتمال جنگ با آمريکا پرسيدند، معلوم شد که در بالاترين سطح فرماندهي  به مساله  هزينه و فايده در يک اقدام توجه مي شود، وي چيزي شبيه به اين گفته بود که اگر وارد جنگ با آمريکا مي شديم، سالها از امروزمان عقب مي افتاديم و تمام زير ساختهاي کشور نابود مي شد. اينک هم پرسش همان است اگر  ما در آن مقطع با يورش به مراکز تجميع آمريکايي ها تعدادي از آنها را مي کشتيم و پايگاههاي آنها را نابود مي کرديم، چه عايدي نصيب ايران شده بود؟ طبيعي است که همگي اعتراف خواهيم کرد که شايد جز همان که آن مقام ارشد نظامي گفته بود، اتفاق نمي افتاد، زيرساختها مان نابود مي شد و اتفاقا ايران ضعيف و شکسته بر جاي مي ماند. در طول تاريخ هم اينگونه بوده است ،براي نمونه دو جنگ تلخ ما با روسيه تزاري که بر اثر ندانم کاري و ياوه گويي چاپلوسان درگاه فتحعلي شاه اتفاق افتاد و نيمي از خاک وطن از دست رفت  هم چنين حوادثي را به خود ديده است. فتحعلي شاه بعد از برخي تجاوزات پراکنده روس ها جلسه اي با حضور فرماندهان و شاهزادگان در آذربايجان برگزار مي کند و در آن نظر همگان را درباره جنگ يا مدارا با روسيه مي پرسد، بسياري در آن جلسه با شعارهاي پر طمطراق شاه را براي جنگيدن با روسيه تهييج کردند جز يک نفر که سکوت کرده بود، پادشاه بعد از شنيدن همه سخنان چاپلوسان رو به آن فرد ساکت و خاموش کرد و پرسيد نظر شما چيست؟ او از پاسخ سر باز زد اما شاه اصرار کرد، در نهايت گفت از پادشاه پرسشي دارم، دربار ما از رعايا چقدر ماليات مي گيرد و دربار روسيه چقدر؟ پادشاه گفت ما شصت کرور و روسيه ششصد کرو ، آن مرد پرسشگر ميرزا قايم مقام والي آذربايجان بود، پس گفت قبله عالم شصت کروز از پس ششصد کرور بر نمي آيد...

 اينک نيز بحث همان است، بنابراين کساني که جنگ نديده اند، آنها که معلوم نيست با چه قصد و نيتي علاقمندند تا ايران وارد بازي اسراييل و آمريکا شود تا بهترين موقعيت را در اختيار دشمنان براي نابودي کيان ايران به دست آنها دهيم بهتر است کمي تامل کنند و براي رهبري انقلاب و مسوولان ديگر نسخه چنگ نپيچند. بگذاريم مسوولان  از سر تدبير و منطق بهترين تصميم را بگيرند، دشمنان منتظرند تا محکمترين ضربه را به ايران وارد کنند به همين خاطر است که با صراحت انگشت در چشم کرده اند تا تحقير قدرت نمايي وعده صادق را جبران کنند. شجاعت در تدبير است  والا رجزخواني را همگان بلدند، دور انديشي  آن است که پنجاه سال بعد براي تصميم امروزمان پشت دست نزنيم و حسرت ايران امروزمان را نخوريم.