اميد آفريني


یادداشت |

حيدر حسين نژاد

هميشه از اميد و انگيزه نوشته ام وکم نبوده که حداقل مورد سوال قرار گرفتم که به چه چيز حاکميت موجود اميد دارم؟

آقاي رئيس جمهور اميد و انگيزه وشور و نشاط اجتماعي محصول اهداف کارها، برنامه ها، طرح ها و اجراهاي شما و دولتمردان و مجلس است و مردم نقش کوچکي در اين بين دارند. شما و مجلس هستيد که طرح ها، لوايح، قوانين و چارچوب رشد پيشرفت وتوسعه را مينويسيد واجرا ونظارت ميکنيد. مردم وقتي به همين کشورهاي بغل دست شان که نگاه ميکنند وطرح هاي ابر پروژه بسيار عجيب را مي بينند با کشور خودشان مقايسه مي کنند. عربستان در زمينه زيست محيطي آب کشاورزي  بيابان زدايي تکنولوژي وصنعت مبتني بر اقتصاد سبز وانرژي پايدار در حال طراحي واجراي ابر پروژه هاي عجيب جهاني هست،

چين درحال انجام پروژه هاي بزرگ در همه زمينه هاي ياد شده است، هند وبرزيل وترکيه هم با شتاب در مسير رشد وتوسعه قرار دارند، حال ما افتتاح مترو پرند را هفته ها بعنوان ابر پروژه معرفي و يک دستاورد بزرگ ياد ميکنيم، يا افتتاح مسير 8 کيلومتري بزرگراه رودبار و منجيل بارها در رسانه ها مطرح ميشود. منظور اين دولت و دولت هاي قبل نيست منظور سياست هاي حاکم بر حکمراني کشور است. بياييم ببينيم چه چيزي باعث اميد آفريني ميشود؟ کم نيستند از نخبگان و تحصيلکردگان و صاحبان مهارت هاي خاص که يا مهاجرت کرده اند يا درحال مهاجرت و يا حداقل در فکر مهاجرت هستند. شرايط آب، محيط زيست، اقتصاد صنعت در شرايط متعادل ورو به پيشرفت نيست. ترکيه 15 سال قبل قطار سريع السير داشته است با سرعت بالاي 300 کيلومتر در ساعت ما چه؟ هنوز لوکوموتيوهاي ما در مسافربري و باري 100 کيلومتر درساعت سرعت دارند. هنوز در کشور ما کاميون هايي تردد ميکنند که 50 سال از عمرشان گذشته خودروهايي داريم که به لحاظ ايمني نميتوانند استانداردهاي روز دنيا را پاس کنند و از علل مرگ و مير عجيب غريب بالاي 27 هزار نفر در حوادث رانندگي هستيم رتبه يک مرگ ومير حوادث جاده اي با فاصله ازان ايران است. آلودگي هوا وتوليد گازهاي گلخانهاي در ايران به نسبت جمعيت بسيار مخاطره آميز است. وجود خودروهاي فرسوده و آسيب رسان به دولت ومردم به يک معضل تبديل شده است. ناترازي انرژي يک بحران حل نشده است،

بي آبي وفرو نشست زمين و بهره وري پايين آب و کشاورزي سنتي يک مشکل بزرگ کشور ماست. مشکلات فرهنگي اعتياد وفقر وفساد وبزه هم در کشور کم نيست. بله لکوموتيو پيشرفت کشور در حال حرکت است اما سرعتش با بحران هاي موجود متناسب نيست. بنظر فقط رفع تحريم ها ميتواند کمي به شکوفايي اقتصاد بينجامد وگرنه در بدنه کارشناسي وطراحان برنامه رشدوپيشرفت سال آينده تغييري ديده نميشود. برنامه بودجه هاي ساليانه کشور را که ميبينيم بيشتر با گذران امور مواجه ميشويم تا برنامه اي که چابک و پويا و رشد و پيشرفت آفرين باشد. ما نيازمند بکارگيري افراد تحصيلکرده نخبه درحوزه هاي مختلف هستيم وحتي اگر نداشتيم از نخبگان وکارشناسان خارجي در آن حوزه خاص استفاده کنيم. نيازمند سرمايه گذاري هاي خارجي در حوزه هاي مختلف آب، کشاورزي وصنعت هستيم. نيازمند سرمايه گذاري در حوزه هاي نفت وگاز وپتروشيمي هستيم. نيازمند داشتن برنامه وعزم راسخ در رفع ناترازي انرژي و بهره گيري از انرژي هاي تجديدپذير پايدار  هستيم.

ما نيازمند بهره گيري از وسايل وتکنولوژي روز دنيا مثلا در حوزه راهسازي، جاده سازي و وسايل سنگين براي اجراي طرح هاي عمراني هستيم. نيازمند نگاه ويژه به طرح هاي آبخيزداري و ابخوان داري وحفظ منابع طبيعي ودرختان وجنگل ها وگونه هاي کمياب گياهي وجانوري هستيم . با نگاه روزمره به دادن وام وتسهيلات ودادن يارانه وپول وبقول بزرگي که فرمودن باکميته امدادي اداره کردن کشور بجايي نميرسيم. ما نيازمند  نگاه مبتني بر دانش وعلم وعقلانيت هستيم. در چنين شرايطي اميد آفريني حاصل ميشود. نشاط اجتماعي نهادينه ميشود  ومردم با اميد به آينده همگام با دولت خواهند شد.

 

متخصص بيهوشي

درد ومراقبتهاي ويژه