احمدرضا جمالي

استاد بهمني، شاعري بود که مهربانيش به اندازه شعرهايش شهرت داشت. او صاحب سبک در غزل معاصر و همچنين ترانه‌ بود. بسياري از آثار وي را با صداي عليرضا قرباني، همايون شجريان، حبيب محبيان و ... شنيده‌ايم. محمدعلي بهمني، شاعر و غزل‌سراي برجسته ايراني، همواره به عنوان شاعري براي مردم شناخته مي‌شد. او در طول زندگي خود هيچ‌گاه به جناح خاصي تعلق نداشت و از سياست دوري مي‌کرد. بهمني با اشعارش توانست دل‌هاي بسياري را به خود جذب کند و با زباني ساده و صميمي، احساسات و دغدغه‌هاي مردم را به تصوير بکشد. بهمني در اشعارش به موضوعات اجتماعي و انساني مي‌پرداخت و با استفاده از نمادهاي طبيعي مانند دريا، به بيان اعتراضات و نارضايتي‌هاي خود از اوضاع اجتماعي و سياسي مي‌پرداخت. اين شاعر بزرگ، با وجود محدوديت‌ها و سانسورهاي موجود، توانست صداي مردم باشد و با اشعارش به دل‌هاي آنان راه يابد. او با هنرمندان بزرگي همکاري داشت و ترانه‌هاي ماندگاري را به يادگار گذاشت. محمدعلي بهمني، شاعري که در طول زندگي خود مهرباني را بي دريغ به همگان عرضه مي‌داشت، حتي پس از وفات و در مراسم بدرقه‌اش نيز توانست با مهرباني همه اهالي ادبيات با هر تفکري را در کنار هم جمع کند. مراسم بدرقه او در تالار وحدت برگزار شد و شاعران، نويسندگان و دوستدارانش از تمامي تفکرات و گرايش‌ها براي اداي احترام به اين شاعر بزرگ گرد هم آمدند. بهمني با اشعارش همواره به دنبال ايجاد پيوند و همبستگي ميان مردم بود و اين ويژگي حتي پس از مرگش نيز ادامه يافت. او با مهرباني و صداقت خود توانست نقطه اتصال همه به هم باشد و در مراسم بدرقه‌اش نيز اين همبستگي به وضوح ديده شد. فقط او مي‌توانست شاعراني منتقد چون حسين جنتي، جويا معروفي و ... را در کنار صالحي وزير فرهنگ و ارشاد، حامد عسکري، ناصر فيض و ... قرار دهد. فرزندان ادبيات ايران به احترام بهمني دست دوستي به هم دادند. اين تکثر عقايد نه فقط در شاعران بلکه در مردم

حاضر در تالار وحدت نيز قابل رويت بود، بانوان با پوشش چادر اسلامي در کنار بانواني با پوشش عرف امروزي تهران در کمال صلح ايستاده بودند. در بحث رسانه ها نيز اين موضوع صدق مي‌کرد، به راستي به جز محمدعلي بهمني که مي‌توانست هم در راديو فردا و VOA باشد هم شبکه‌ي خبر و برنامه‌ي 20:30 ؟! تاسف از فوت وي از سويي صفحه اول روزنامه شرق، دنياي اقتصاد و آرمان ملي و از سويي ديگر صفحه اول روزنامه اطلاعات بود. استاد بهمني شخصي بود که سيد مهدي موسوي و حامد عسکري که دو قطب مخالف هستند در اينستاگرام برايش پست منتشر کردند. او به راستي وابسته به هيچ جرياني نبود، جريان او جريان مردم بود، دريا بود. طي مراودات و برخوردهايي که با ايشان داشتم همواره مي‌ديدم که حتي نهاد برگزار کننده رويداد هم برايشان فرقي ندارد و هر جا که بحث شعر و ادبيات باشد ايشان مخالفتي براي حضور ندارند.  به علت حضور ايشان در مراسم بزرگداشت سردار سليماني حملات ناجوانمردانه‌اي در فضاي مجازي به ايشان شد، چند ماه بعد تماس گرفته بودم تا براي يک رويداد ادبي در دانشگاه تهران دعوتشان کنم، پيرمرد مهربان با روي باز پذيرفت و فقط در انتهاي تماس با صدايي لرزان پرسيد که برنامه احيانا متعلق به جريان سياسي يا تشکلي خاص نباشد. چقدر بابت يک شعرخواني خاطر استاد را رنجاند و به او تاختند که او اينقدر محتاط شده بود. اين شاعر بزرگ، با وجود تمام چالش‌ها، همواره به عنوان نمادي از عشق و مهرباني در دل‌هاي مردم جاي داشت و مراسم بدرقه‌اش نيز نشان‌دهنده اين عشق و احترام بود که مردم به او داشتند.