■ با مسووليت  سردبير 

اين روزها هفته نيروي انتظامي است. قدرداني و پاسداشت انسانهايي که همواره براي آب و خاک اين کهن ديار  تلاش  مي کنند فراتر از هر بينش و ايدئولوژي، يک رفتار جوانمردانه است، خصوصا وقتي در جامعه اي  مانند ايران با  بسياري از  تناقض ها و بازنمايي هاي متفاوت زندگي مي کنيد اهميت تلاش هاي اين نهادها دوچندان مي شود. ما به خوبي مي دانيم انتظامات و حفظ نظم و آرامش تنها زماني به دست تلاشگران انتظامي کشور محقق مي شود که در پس آن تصميمات سياستگزاري هاي دقيق و به هنگامي انجام شده باشد، در اين صورت وجدان عمومي شهروندان هم با دستگاه انتظامي همراهي خواهد کرد و هم پليس خود را همراه و در کنار مردم تعريف مي کند،  اما آنچه که در سالهاي اخير ديده شده است، شوربختانه نادرست بودن بسياري از  سياستگزاري هايي  بوده است که ريشه در واقعيت جامعه امروز ايران نداشته است و از آنجا که هيچ دستگاهي براي انجام اين سياستها آمادگي نداشته است، بنابراين بسياري از  آنها را برعهده  نيروي انتظامي يا به عبارتي پليس گذاشته اند و اين باعث شده است که با گسترش مسووليت چند دهگانه پليس، نقش  آن نهاد در حفظ امنيت و آرامش شهروندان تحت تاثير قرار گيرد و از جانبي به اعتبار و جايگاه پليس به عنوان ملجا امنيت و آرامش  در افکار عمومي  لطمه وارد شود. سياستگزاري ها و تصميمات بايد  زمينه ارتقاي جايگاه نهاد امنيت ساز را در جامعه فراهم نمايد و از هر تصميمي که وجدان عمومي شهروندان را تحت تاثير قرار مي دهد دوري شود، زيرا امنيت بنيان زندگي مدني است و در فقدان آن همه بخش هاي جامعه دچار لطماتي سنگين خواهند شد. عقلانيت، رشد، ارتقا و  توسعه مداري در مديريت دنياي امروز  تنها از معبر مردم داري مي گذرد  و راههاي ديگر به هيچ آباداني نخواهد رسيد، رضايت عمومي شهروندان شرط و ضامن ماندگاري است و بدون خواست عمومي مردم هيچ حاکميتي کاري از پيش نخواهد برد، پس شايسته است قدر نيروهاي زحمتکش انتظامي را بدانيم و با تصميمات منطقي و سنجيده جايگاه اين نهاد امنيت ساز را ارتقا دهيم.      کاري از پيش نخواهد برد، پس شايسته است قدر نيروهاي زحمتکش انتظامي را بدانيم و با تصميمات منطقي و سنجيده جايگاه اين نهاد امنيت ساز را ارتقا دهيم.