واي بر دروغگويان


یاددداشت اول |

   با مسووليت سردبير  

 

 

بنا به آنچه در تقويم ها  آمده است، بيست آموزشي و تربيتي را به خاطر دارند که هم پدر و مادر و هم از روز نخست مدرسه مدام به گوش دانش آموزان خوانده مي شد که دروغگو دشمن خداست. آيات و روايات متعددي نيز پشتوانه اين نکته تربيتي است. خداوند در سوره مبارکه صف به انسانها هشدار مي دهد که لم تقولون مالا تفعلون، کبر مقتا عنداله ان تقولو مالا تفعلون و مي فرمايد:  چرا حرفهايي را که مي زنيد عمل نمي کنيد  و يا در آيات ديگري دروغگويان را گمراه دانسته و آنها را از هدايت دور مي داند و البته دهها حديث و روايت  ديگر که نشان مي دهد دروغ به عنوان يک گناه کبيره مادر خبائث است و انسان هاي دروغگو هيچگاه روي رستگاري را نخواهند ديد. در متون ايراني نيز که براي ما از دهها سال پيش مانده اند دروغ يک رفتار ناپسند و از سر ضعف و ناتواني  خوانده شده است. کسي که  سکه رايج او دروغگويي است، وجودش از تاريکي سرچشمه گرفته است و از سپاه اهورا مزدا جدا شده است و به سپاه اهريمن تبديل شده است، بندهش که کتاب آفرينش  فارسي است،  مي گويد: دروغ از تاريکي بي کرانه پديد آمده است و تاريکي را اهريمن بر ساخته است و آورده است: او از تاريکي مادي آن تاريکي بيکرانه را پديد آورد  و از تاريکي بيکرانه، دروغ گويي را بوجود آورد که از آن بدي آن اهريمن آشکار شد. آن گونه که  مي بينيد همه منابع اسلامي و ايراني  به زشت بودن دروغ و پلشت بودن دروغگو اذعان  داشته و دارند  و جالب آنکه همه اين تاکيدات در اصول تربيتي امروز نيز به آن اشاره مي شود  و به همين خاطر روانشناسان دروغ را يک بيماري مهلک اخلاقي دانسته اند. نکته اساسي آن است که در زبان سنت ايراني و اسلامي همه اين عذاب ها براي بيان تنها يک دروغ تعيين شده است  و اينک با فراگير شدن ارتباطات و تکثير دهها برابري هر کلامي، طبيعي است که لطمه دروغگويان بسيار بيشتر از پيش  خواهد بود و عذاب آنها بسيار شديدتر. انسانها وقتي از مرز عقلانيت خارج  شده و به استيصال مي رسند به دامان دروغ پناه مي برند. بايد  آنها را در ضلالت خود رها کرد و به درگاه الهي  پناه برد. خداوند ما را در اين دوران که دروغ سکه رايجي  شده است از شر دروغگويان در امان بدارد.