درختان بيش از ديگر اشکال گياهي در نيازهاي اساسي موجودات زنده نظير آب، غذا، انرژي براي کار و حرکت و اکسيژن براي تنفس نقش دارند. درختان در حفظ و احياي عوامل محيطي مانند آب، هوا، خاک و موجودات زنده نقش برجسته دارند. درختان در جلوگيري از مخاطرات زيست محيطي از قبيل سيل، فرسايش خاک، رانش زمين، جذب و ترسيب گازهاي گل خانه اي و عوامل آلاينده باد و طوفان شن و گرد و خاک و ريزگرد تاثير به سزائي دارند. درختان و درختچه ها همراه با ديگر اشکال گياهي پناهگاه و زيستگاه امني براي حيات وحش ايجاد مي کنند. متاسفانه عوامل چندي در زمينه نابودي جنگل و قطع درختان، تامين چوب مورد نياز مردم و صنايع چوب وکاغذ، کارگاههاي درودگري، تغيير کاربري و تبديل اراضي جنگلي، تهيه سوخت ( هيزم و زغال ) چراي دام، واگذاري ابنيه سازي، آتش سوزي، شيوع آفات و بيماري نقش دارند، طوري که مساحت جنگلهاي ايران به نصف کاهش پيدا کرده است. در خطر انقراض بودن تعدادي از گونه هاي مهم جنگلي در اثر شيوع آفات و بيماري مانند شمشاد خزري و بلوط بلند مازو (آلوده به بيماري زغالي) و تعداد زيادي از گونه هاي جنگلي زاگرس مزيد بر علت شده است. جمع آوري مستقيم و  هم چنين فروش ميوه بذر درختان جنگلي براي خوراک دام نيز تأثير منفي بر تجديد حيات طبيعي جنگلها مي گذارد. براي حل مسئله و برون رفت از اين بحران، لازم است جنگلهاي ملي کشور براي نسلهاي آينده حفظ و هرگونه بهره برداري تامين نياز مردم و صنايع در خارج از عرصه هاي ملي در زمينها و باغ هاي متعلق به مردم (مستثنيات )در سيستم کشت تلفيقي زراعت چوب درختان الواري توام با کشاورزي انجام شود. والا عواقب غير قابل بازگشتي متوجه آيندگان و نسل حاضر خواهد داشت.

عضو بازنشسته هيات علمي دانشگاه