■ با مسووليت سردبير

زبان ها و کلمات بسياري در طول زمان  مفاهيم خود را از دست داده اند و با معاني جديد به زندگي ادامه داده اند، هر دوره و هر قرني شايد کلمات و واژه ها معناي خاص خود را داشته اند، آنچه امروز آن را درک نمي کنيم، در چند قرن پيش صاحب دهها معني و مفهوم بود. بر اين اساس و براي کشف مفهوم واژه ها در طول تاريخ متفکران راههاي مختلفي را پيشنهاد داده اند، واژه ها گاه تحريف شده اند، گاه تغيير يافته اند و گاه به مفهومي ديگر در دوراني ديگر به کار رفته اند، بسيج نيز از آن دست واژگاني است که در طول تاريخ انقلاب اسلامي با مفهومي جديد و ايدئولوژيک به دنيا آمد و در طول نزديک به پنج دهه زندگي خويش، معاني مختلف و متفاوتي را با خود همراه کرده است. بسيج به مفهوم تاريخي خود که با ابتکار امام راحل(ره) پا به عرصه گذاشت، اجتماعي بود از انسان هايي که زندگي، مال، دنيا و همه خواسته هاي مادي را پشت سر گذاشته بودند و تنها به انجام وظيفه در راه خداوند و حفظ آب و خاک خود در برابر دشمن مي انديشيدند، آن مفهوم از بسيج جنسيت و سن و سال، خاندان و اهل و عيال، تيره و طايفه، مذهب و شريعت، فقر و نداري يا دارايي و مکنت  را نمي شناخت و تنها يک شرط داشت و آن اخلاص در عقيده و عمل بود، هر مخلصي که براي باورهايشان به قيام بر مي خاست و در برابر دشمن توان ايستادن داشت، بسيجي بود، چه حسين فهميده و بهنام محمدي که کم سن و سال بود، چه پير مردي نود ساله که کمرش را در برابر دشمن صاف مي کرد. همه بسيجي بودند و يک رنگ، امروزه هم با همه فراز و نشيبهايي که بر سر اين واژه مقدس رفته است، بسيجي نمي تواند درست انديشه، درست گفتار و درست رفتار نباشد، آنکه خالصانه براي آباداني اين خاک تلاش مي کند بي گمان بسيجي است و در برابر خداوند متعال و ملت ايران سر بلند و الا چه بسيار مدعياني که پر از لافند و مملو از طامات، اما  ما به خوبي مي دانيم دلهاي  پاک مهبط خداوند است. آن دلها، بسيجي ها را خوب مي شناسند و بر آنها سلام مي فرستند. هفته بسيج بر مخلصان فداکار ايران زمين گراميباد.