■ با مسووليت سردبير

يک سر کشي در خيابان هاي شهر به ما مي گويد که اوضاع زندگي مردم بسيار نابسامان است، تنها چند روز مانده به عيد نه از خريد و فروش مغازه داران در شب عيد خبري هست و نه زمزمه اي از شادي در گوشه و کنار شهر  به چشم مي خورد. پيش ترها در اين روزها در گوشه و کنار شهر نشانه هاي عيد و سال نو جلوه گري مي کرد و هر گوشه اي دست فروش يا فروشنده دوره گردي را مي ديدي که مي کوشد با ياد آوري روزگار نو لبخند بر لبان همشهريان خود بنشاند اما گويا امسال سال ديگري است، اين رخوت و کسادي حتي بعد از افطار هم در کوچه و خيابان ها قابل مشاهده  است. دولت در سياستگزاري و اجرا نتوانسته است رضايت شهروندان را جلب کند، فشار اقتصادي سفره هاي خانوار را تنگ و تنگتر کرده است و مردان و بانوان سرپرست خانوار در گير و دار فشار زندگي درمانده شده اند.  اجاره خانه هاي سنگين، هزينه هاي روزانه، دستمزدهاي ناساز با مخارج زندگي و همه و همه تربيت، بهداشت و آموزش را در خانوارها کم رنگ کرده است. هر چند ناسازگاري اقتصاد و معيشت سالها دامن گير ماست و تبعات آن بدون شک بر نسل آتي تاثيرات منفي خواهد گذاشت اما به نظر مي آيد در اين روزها بايد آنها که شرايط مالي بهتري دارند، بيشتر حواسشان به شهرونداني باشد که در تنگناهاي مالي گرفتارند. چه بسيار پدراني که شرمنده فرزندان و خانواده هاي کم جمعيت خويشند و چه بسيار کودکان و نوجواناني که در حسرت اولين ها مانده اند. علاوه بر اين نمي توان از نقش موثر برخي  موسسه هاي خيريه نيز به راحتي چشم پوشي کرد آنها نيز با دستگيري از اين خانواده ها مي توانند اندکي از آلام آنها بکاهند و در اين مسير ياريگر شهروندان باشند. تلاش براي کمک به هم نوعان يک وظيفه انساني و شرافتمندانه است و کساني که در اين مسير پيشقراولند بدون شک انسانهاي شريف و نيک انديشي هستند. اميد که فقر و جهالت از جامعه ما رخت بربندد.