■ محمد جواد مکتبی

چهل سال از اولین روزهای جنگ و بیش از سی سال از آخرین شلیک در جنگ گذشته است ،بسیاری از رزمندگان مخلص و بی ادعا در این سالها یا در هیاهوی زندگی گم شدند و یا زانوی حسرت در ارزوهایشان به بغل گرفته اند و گوشه نشین شده اند ، بخش دیگری از آنها که یادگارهای دوران جنگ را در تن دارند هم چنان گرفتار زخم ها و یا بهتر بگوییم  هم چنان درگیر جنگ هستند ، رشادتها تمام شده است و در این سالها ی پس از جنگ، بسیاری رزمنده جنگ ندیده و خط مقدم نکشیده متولد شده اند که گاه از آن دلاوران هشت سال دفاع مقدس هم خود را دلاورتر نشان می دهند و یا حتی از خانواده های شهدا  نیزشهید داده تر و از جانبازان ،جانبازتر .بر این قیاس می توان نگران بود که چهل سال پس از آن دفاع جانانه ایرانیان ، کسانی تمام تلاشها و مجاهدتهای ان دلاوران را مصادره نمایند و با تبلیغات و سرمایه گذاری خود را بجای دلاوران واقعی بنشانند ، به این خاطر وظیفه رسانه ها ی مکتوب و مجازی است که به دور از گرایشهای سیاسی و مصلحتی بکوشند چهره واقعی شهیدان وهمرزمان انها را به مردم و جامعه ی امروز نشان دهند ، تا مردم از چشمه ی پاک صدق و صفای آن رزمندگان خاطرات جنگ را بشنوند . صداقت ، اخلاص ، ادب ، از خود گذشتگی و آرامش از مشخصات رزمندگانی بود که هشت سال باد دستان خالی در برابر تمام دنیا ایستادند تا یک وجب از خاک این سرزمین به یغما نرود ، البته هیچ کدام از آن رزمندگان منتی بر سر نسل های بعدی ندارند زیرا باور آنها این بود که مامور به وظیفه و تکلیفند ، اما سوال این است آیا ما نسل امروز نیز به تکلیف خود در صداقت ، درست کرداری و انسانیت عمل کرده ایم ، آنها قهرمانان جهاد اصغر بودند آیا ما توانسته ایم  قهرمانان جهاد اکبر باشیم . باری جنگ تمام شده است اما مسوولیتها باقی است کسی هست مردانه مثل شبهای عملیات بار مسوولیتهای بر زمین مانده  رااز زمین بردارد؟