یوسف بدراقی- قبل از شیوع ویروس منحوس کرونا ، دو - سه نفر از خوانندگان وطنی در شهر گنبدکاووس کنسرت گذاشتند. رفتم اما با جگر سوخته برگشتم !

چرا؟ چون به جد دریافتم که غفلت ما ( منظورم برخی مسئولین محترم  است ، ما که کاره ای نیستیم ) در خصوص موسیقی ، کار دستمان داده !افسوس که از ظرفیت و قدرت موسیقی محلی این سرزمین غافلیم و تنها راهی که برای مقابله با موسیقی غربی _ لس آنجلسی_ به نظر رسیده ، بدل سازی و مشابه سازی همان نوع موسیقی بوده و در نتیجه حالا صاحب یک ایل خواننده ی بدصدا هستیم که هنرشان ادا در آوردن است (کما اینکه آن خوانندگان که در گنبد اجرا داشتند هم تقلید صدای " ابی"  و "قمیشی" را به بدترین صورت انجام می دادند ) در حالی که در سالهای نه چندان دور که تازه به این شکلک ها میدان می دادند، می توانستند روی موسیقی محلی و نواحی ایران که تنوع و زیبایی غریبی  هم دارند ، سرمایه گذاری کنند و شعرها ، ترانه ها و آهنگ های زیبا و تکان دهنده ی محلی را از گزند روزگار مصون دارند و با ابزارهای جدید ، کیفیت اجراها را بالا ببرند و جوانان علاقمند به موسیقی را با همین نغمه ها جذب کنند تا ناچار نشوند به موسیقی بدلی روی آورند .نواهای ماندگار کردی ، بلوچی ، شمالی و ترکمنی خودمان در استان گلستان گنجینه های کم نظیری از موسیقی ایرانی هستند که جا برای کار ، بسیار دارند .

افسوس من زمانی بیشتر می شود که می بینیم بزرگان موسیقی ترکمن ، پیرمردان روزگار شده اندو جایگزینی نسل جدید برای این عزیزان به کندی صورت می گیرد .محجوبی ، قلیچ انوری ، رحیم خیوه لی و دیگر هنرمندان از دست رفته ، با خود بخشی از تاریخچه فرهنگ این دیار را به خاک برده اند و بدیلی هم ندارند .صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

باری، مرگ‌هریک از استادان خودساخته ی موسیقی محلی نه فقط برای قوم ترکمن که برای فرهنگ  هنر این مملکت ضایعه است .چرا نباید پیش از اینکه تجربه های این عزیزان با جسمشان درخاک شود ، مرکز یا مراکزی حفظ و اشاعه ی این گنجینه ها را برعهده بگیرد ؟می شود به سازمان عریض و طویل میراث فرهنگی پیشنهاد داد که در کنار توجه به معماری سنتی و هنرهای سنتی و دیگر عناصر فرهنگی ما ، اداره ای مستقل هم برای حراست از موسیقی مقامی ،محلی و ... دایر و نسل جوان را با این موسیقی آشنا کنند ودر جشنواره های مختلف با این هنرمندان معرف فرهنگ و هنر غنی کشورمان باشند.

البته متولی اصلی ، اداره فرهنگ وارشاداسلامی است که دراین سالهابیشتر ،مرگ ها را به نظاره نشسته و دریغ از حیات بخشی !

تا متولیان از خواب غفلت برخیزند، می تواند شهرداری بخشی از کارتجلیل از هنرمندان را انجام دهد ، آموزش وپرورش در میدان باشد ، خیرین در بخش موسیقی محلی سرمایه گذاری کنند و هرکسی نیت خیرداشته باشد می تواند کاری ماندگار صورت دهد.با حفظ نمادهای فرهنگی یادوخاطره ی نسل ما برای همیشه زنده خواهد ماند ، دریغ نکنیم .

  * فعال فرهنگی