■  با مسوولیت سردبیر

این روزها با وجود ارایه  ارز دولتی به بخش دارو شاهد بالا رفتن قیمت داروها هستیم. از آنجا که تعداد زیادی از مردم از اقشار کم درآمد جامعه فاقد پوشش بیمه‌ای هستند، پرداخت این هزینه ها برای درمان کمرشکن است. افزایش روزانه هزینه‌های جاری زندگی و مشکلات ناشی از بیماری خود به اندازه کافی خانمان برانداز است حالا با افزایش نجومی قیمت داروها امید درمان نیز برای اقشار کم درآمد تبدیل به سراب شده است. نتیجه ی ادامه ی این روند در درجه ی نخست سلامت جسمانی و امنیت روانی مردم را نشانه رفته و در نهایت نیز به ورشکستگی و خروج تعداد زیادی از شرکت‌های تولید دارو منجر خواهد شد. با شیوع ویروس کرونا بار مشکلات مردم در این خصوص سنگین تر نیز شده است وظیفه ی نهادهای حاکم و ناظر برداشتن بار از روی دوش ناتوان مردم است نه اینکه باری نیز بیفزایند. متاسفانه در این میان برخی از شرکت های پخش دارویی، برخی از داروها را به امید بالا رفتن قیمت آن و کسب سود بیشتر در انبار ها ذخیره می کنند و همین امر نیز موجب کمبود برخی اقلام دارویی و افزایش مضاعف قیمت آنها شده اتفاقی که شرایط را برای بیماران و خانواده هایشان بحرانی کرده است. نهادهای قیمت گذاری دارو باید توضیحات قانع کننده ای در این خصوص ارائه دهند؛ اتفاقی که تا به امروز نیفتاده و نوع و شیوه قیمت گذاری تاکنون اطلاع رسانی نشده است. از آنجا که سیاستگذاری در حوزه دارو، شفاف نیست. سوال این است که قیمت داروهای داخلی بر چه اساسی مشخص می شود؟ سازمان غذا و دارو، باید با تخلفات در این خصوص بدون اغماض برخورد کند بی توجهی نهادهای نظارتی و قضایی، باعث شده تا داروهایی که باید درمانگری کنند، خود بیماری ایجاد می کنند چرا که بیمار و خانواده ها باید گردنه های صعب العبور هزینه ها را بپیمایند؛ به قول حضرت مولانا، از قضا سرکنگبین صفرا فزود.