گلستان آرام آرام و با افزایش تعداد مبتلایان به وضعیت قرمز شیوع کرونا نزدیک می‌شود اما کنترل این بیماری در گمیشان یا همان تپه نقره ای با کمترین اقدام بازدارنده و سلبی خیره کننده است؛ موضوعی که پی بردن به دلایل آن می‌تواند این شهرستان کوچک را به الگوی مناسبی برای دیگر مناطق در کاهش تعداد افراد درگیر و کاستن از تعداد جان‌باختگان کووید ۱۹ تبدیل کند. به گزارش ایرنا، از زمان آغاز پیک‌ اول و دوم شیوع کرونا و هنگامی که برخی شهرهای گلستان در وضعیت قرمز و بحرانی ابتلای این بیماری قرار داشتند، شهرستان گمیشان که در زبان ترکمنی به معنای تپه نقره‌ای است، در اغلب روزها سفید و یا حداکثر در وضعیت زرد شیوع قرار داشت و فقط چند روز به مرز هشدار رسید. گفته می شود دور بودن این شهر از سکونت‌گاه های پیرامونی مانند گرگان و کردکوی و در نتیجه ارتباط کم با مناطق مستعد آلودگی، ارتباط کم ساکنان با یکدیگر و کوتاه بودن زمان خروج از منزل به دلیل روحیات شخصی و قومی از جمله دلایلی است که احتمال قرار گرفتن ساکنان گمیشان در معرض ویروس کرونا را کم کرده است. مشاهدات نشان می دهد میزان استفاده از ماسک در این شهر کم است اما نکته قابل توجه آن است که گمیشانی ها به طور کاملا طبیعی و طبق عادت همیشگی، با فاصله گذاری اجتماعی زیاد به تعامل با یکدیگر مشغول هستند. معاون فرماندار گمیشان معتقد است که کرونا از ابتدای شیوع در این شهرستان جدی گرفته شده و قبل از صدور بخش نامه های بالادستی، سخت گیری زیادی برای رعایت موارد بهداشتی در گمیشان اعمال شد.سیدعلیرضا حسینی افزود: هرچند به سبب شرایط سخت اقتصادی و درآمد اندک آمار استفاده کنندگان ماسک گمیشان نسبت به دیگر مناطق پایین تر است اما برخی ویژگی های طبیعی و جمعیتی سبب شده فاصله‌گذاری اجتماعی در گمیشان رعایت شود. وی بیان کرد: تراکم جمعیتی در گمیشان به نسبت مساحت شهرستان کم است و به طور طبیعی فاصله گذاری بین مراکز و هسته های جمعیتی مانند روستاها رعایت می شود. معاون فرماندار گمیشان افزود: شیوه زندگی اهالی این منطقه هم از دیگر عوامل کاهش ابتلا به کرونا است که برای نمونه مدت زمان حضور زنان و مردان در محیط خارج از خانه بسیار اندک بوده و به همین سبب مراودات عامه و بیرونی و در نتیجه قرار گرفتن در معرض کرونا به حداقل می رسد. وی معتقد است: واقع شدن گمیشان در منطقه مرزی و دور بودن این شهرستان از جاده سراسری دیگر دلیل شیوع کمتر کرونا در گمیشان است. معاون فرماندار گمیشان گفت: در پیک نخست شیوع کرونا در گلستان، سالمندان و کهنسالان دارای بیشترین آمار ابتلا به این بیماری بودند اما گمیشان با وجود دارا بودن بافت جمعیتی به نسبت بالا شاهد کمترین بیمار کرونایی به خصوص در میان سالمندان بود که یکی از اصلی ترین دلایل آن توانمندی و سلامت عمومی (طبیعی) سالخوردگان منطقه بدلیل نوع زندگی سنتی آنها است. وی گفت: در دهه های گذشته غذای اصلی ساکنان منطقه انواع ماهیان استخوانی، اوزون‌برون و خاویار بود که احتمالا این رژیم غذایی در مبتلا نشدن کهنسالان به کرونا تاثیر گذار بوده است. مدیر مرکز بهداشت شهرستان گمیشان گفت: پس از حدود هشت ماه از شیوع کرونا، تعداد روزهای با وضعیت قرمز گمیشان به انگشتان یک دست هم نمی رسد و این شهرستان بیشتر اوقات در وضعیت سفید و در روزهای کمتری هم در وضعیت زرد شیوع بیماری قرار داشت. بهمن ایری اظهار داشت: برای پی بردن به ریشه این موضوع باید از محققان و مراکز دانشگاهی کمک گرفت و اظهار نظر بدون پیشینه علمی قابل پذیرش و سندیت نیست. وی در مورد ادعای ارتباط مصرف زیاد دوغ شتر با تعداد کم آمار مبتلایان به کرونا در گمیشان گفت: طبق تحقیقات، شتر از میزبانان اصلی کرونا محسوب می شود و اثبات این ادعا به تحقیقات بیشتری نیاز دارد. وی همچنین در خصوص تاثیر مسائل ژنتیکی در ایمنی برابر کرونا گفت: اقوام ترکمن ساکن گلستان همه دارای ژنوم یکسانی هستند و ادعای مقاوم تر بودن ترکمن های گمیشان نسبت به سایر اهالی این قوم غیرعلمی است. به اعتقاد وی رعایت فاصله گذاری اجتماعی ناشی از فاصله زیاد بافت شهری و روستایی و یا ویژگی های خاص زندگی در منطقه از دلایل اصلی کم بودن شیوع کرونا در گمیشان است. مدیر مرکز بهداشت شهرستان گمیشان ادامه داد: در گمیش‌تپه و سیمین شهر به عنوان ۲ مرکز جمعیتی شهرستان با حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت هیچ مکانی برای تجمع افراد مانند پارک یا وسایل نقیله عمومی، بازارچه و پاساژ وجود ندارد و اساسا امکان اجتماع افراد در این شهرستان فراهم نیست. معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی گلستان هم در این خصوص معتقد است که از اصلی ترین دلایل وضعیت سفید شیوع کرونا در گمیشان، فاصله گذاری در منطقه بوده که به طور طبیعی در حال رقم خوردن است. سراج الدین عارف نیا اظهار داشت: با توجه به شرایط خاص جمعیتی و تراکم اندک جمعیت منطقه، ارتباط ساکنان گمیشان با دیگر مناطق به حداقل ممکن می رسد و امکانی برای فعالیت کرونا در سطح شهرستان وجود ندارد. شهرستان ساحلی گمیشان به مرکزیت گمیش تپه در کرانه شرقی دریای خزر حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت دارد که تقریبا تمام آنها از قوم ترکمن هستند و اکثریت قریب به اتفاق آنها به کشاورزی، دامداری و صید از دریا اشتغال دارند.