اعظم محبی: سلیمان تپه روستایی در ۱۰ کیلومتری مرکز استان گلستان که از ساده‌ترین امکانات مانند مدرسه و مرکز بهداشت محروم بوده و اهالی آن ۶ ماه از سال آب شرب ندارند. سلیمان تپه یکی از روستاهای بخش مرکزی گرگان، روستایی با ۹۰ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت. روستایی محروم از امکانات ابتدایی که ۲۰ دقیقه تا مرکز استان گلستان فاصله دارد اما با این وجود غرق در محرومیت و مشکلات بوده و خواسته‌های کوچک اهالی دل آدمی را به درد می‌آورد. مسئولان در سنوات گذشته بازدیدهایی از روستا داشته و قول‌هایی هم داده‌اند اما بسیاری از آنها به سرانجام نرسیده است. سلیمان تپه به همراه چهار روستای دیگر از دو حلقه چاه آبرسانی می‌شود ولی به دلیل افت فشار و استفاده روستاهای پایین دست از آب شرب برای مصارف کشاورزی و دامداری، این روستا ۶ ماه از سال آب ندارد. علاوه بر اینکه این دو حلقه چاه تناسبی با جمعیت تحت پوشش ندارد و جوابگوی نیاز مردم نیست، برخی از منازل هم کنتور آب نداشته و آب بهایی پرداخت نمی‌کنند و این عوامل سبب گله و شکایت اهالی شده است که اگر این مسائل حل شود، مشکلات به حداقل می‌رسد. مجموع این عوامل دست به دست هم داده تا کم آبی بعد از چندین سال همچنان به قوت خود باقی بماند و مردم از آب شرب سالم محروم باشند. طبق گفته اهالی هم اکنون هم با وجود ویروس کرونا، قطعی‌های آب چندین روز به طول می‌انجامد و مردم با آب باران و یا به شیوه‌های دیگر امورات می‌گذراند. آنها به داشتن چند شیر آب در روستا در فصول کم آبی هم قانع هستند.

■ کودکان و آرزوی داشتن مدرسه

یکی از عمده مشکلات مردم روستا نداشتن مدرسه است، سلیمان تپه ۵۸ دانش‌آموز دارد که به علت مشکلات مالی و بُعد مسافت تا اولین مدرسه از تحصیل محروم هستند. نزدیک‌ترین مدرسه در ۴.۵ کیلومتری روستا قرار داشته و همه این عوامل باعث شده که آمار کودکان بازمانده از تحصیل در این روستا بالا باشد. هم اکنون که بیش از یک ماه از سال تحصیلی جدید گذشته هیچ کدامیک از دانش آموزان رنگ درس و مدرسه را ندیده‌اند زیرا توان پرداخت هزینه ایاب و ذهاب را ندارند. کودکان سلیمان تپه که حتی وسیله سرگرمی و زمین ورزشی را نداشته در کوچه و خیابان‌ها می‌چرخند و روز خود را به شب می‌رسانند. آنها به داشتن یک معلم در روستا راضی هستند، معلمی که یکبار در هفته به آنها در مسجد آموزش بدهد اما مسئولان گویی صدای آنها را نمی‌شوند و دم از شبکه اجتماعی شاد و آموزش از راه دور می‌زنند، آن هم کجا! روستایی که از پوشش اینترنتی محروم بوده و اگر هم پوشش برقرار شود آیا اهالی که اکثراً بی سواد هستند گوشی هوشمند دارند تا کودکان خود را حمایت کنند؟ در مجاورت سلیمان تپه، روستای حسین تپه قرار دارد که جزو محدوده جمعیتی این روستا محسوب می‌شود. در حسین تپه ۳۰ دانش‌آموز وجود دارد که با احتساب این تعداد، می‌توان یک مدرسه در این نقطه ساخت اما به صرفه نبودن مدرسه سازی، علت نداشتن مرکز آموزشی در این نقطه از سوی مسئولان اعلام می‌شود.

■  زمستان نمی‌توان در روستا راه رفت

روستا همچنین از جدول کشی، آسفالت و سایر اقدامات عمرانی هم بی بهره است. طبق گفته معتمدان روستا، قول‌ها و وعده‌هایی از سوی بنیاد مسکن داده شده اما تاکنون کار خاصی انجام نشده است. اهالی می‌گویند که در فصل پاییز و زمستان و هنگام بارندگی کوچه و خیابان پر از گل و لای شده و آنها مجبور هستند با چکمه راه بروند و رفت و آمد سخت می‌شود.

سلیمان تپه طرح هادی مصوب دارد و اگر نیم نگاهی به آن شود بسیاری از مشکلات آن حل می‌شود. سیل سال گذشته سه خانه روستا را تخریب کرده و کارشناسان بنیاد مسکن آنها را غیرقابل سکونت تشخیص دادند اما علیرغم وعده برای اعطای ۲۵ میلیون تومان کمک بلاعوض و ۵۰ میلیون تومان تسهیلات هیچ‌کدام از این‌ها اتفاق نیفتاده و ساکنان با درآمد ناچیز کشاورزی که حتی دخل آن با خرجش نمی‌خواند، خانه‌های خود را می‌سازند که هنوز هم تکمیل نشده است.

■  مرکز بهداشت نیاز روستا

سلیمان تپه مرکز بهداشت هم ندارد و نزدیکترین مرکز درمانی به آن انجیراب یا هاشم‌آباد است. در سنوات گذشته از طریق پایگاه بسیج روستا، ماهیانه یک بار دکتر سرکشی کرده و دارو و خدمات به مردم ارائه می‌کرد اما همان هم دیگر اتفاق نمی‌افتد. شغل اغلب مردم روستا کشاورزی و دامداری است و آنها در تهیه گازوئیل و سوخت چاه‌های کشاورزی مشکل دارند و طبق گفته اهالی دو هفته طول می‌کشد که سوخت دولتی به دست آنها برسد. اگر با همکاری اداره برق و جهاد کشاورزی این چاه‌ها برق دار شود دیگر اهالی هزینه هنگفتی بابت سوخت چاه‌های کشاورزی پرداخت نمی‌کنند و کشاورزی هم مقرون به صرفه تر می‌شود. ۱۷۰ هکتار زمین کشاورزی و ۱۲ حلقه چاه مجاز در سلیمان تپه وجود داشته و محصول روستا، پنبه، گندم، شالی و غیره است که اکثر اهالی به دلیل نداشتن توان مالی برای دادن هزینه‌های کاشت و نگهداری، زمین خود را اجاره می‌دهند. سیل سال ۹۸ محصولات کشاورزی منطقه را از بین برد و با اینکه زمین‌ها از نوع کشت آبی بود اما کمک بلاعوض دیم به آنها اختصاص یافت؛ یعنی مقرر شد که به جای پنج میلیون تومان، دو میلیون تومان به کشاورزان پرداخت شود که آن هم تاکنون به طور کامل پرداخت نشده است. در مجاورت روستای سلیمان تپه، روستای حسین تپه قرار داشته که ۳۰ خانوار با ۱۳۰ نفر جمعیت دارد و در نقطه جمعیتی سلیمان تپه واقع شده است. حدود ۶ سال است که میراث فرهنگی اعلام کرده که تپه‌ای که مردم روی آن خانه ساخته‌اند میراثی بوده و اجازه ساخت و ساز به آنها نمی‌دهند. مسئولان نه زمینه انتقال مردم را فراهم کرده و نه اجازه می‌دهند که اهالی، خانه‌های ۴۰ سال ساخت را بازسازی کنند. این روستا حتی مسیر دسترسی هم ندارد که باید تکلیف آن زودتر مشخص شود. می‌توان با همکاری بین دستگاهی مشکلات و محرومیت‌های این روستاها را به حداقل رساند تا عدالت آموزشی و اجتماعی برقرار شود.