■ ژرژ براک:

او اولین هنرمندی بود که در زمان حیات اش آثار خود را در موزه لوور به نمایش گذاشت.

■ پل سزان: 

او در 22 اکتبر 1906 پس از بیماری ذات الریه، در تنهایی خود هنگامی که اطراف او را قبض های پرداخت نشده و تابلوهای فروخته نشده فرا گرفته بود از دنیا رفت.

■ لئوناردو داوینچی: 

لئوناردو داوینچی یک گیاهخوار و حامی حقوق حیوانات بود. او پرنده های قفسی را می خرید و آنها را آزاد می کرد. لئونارد کمتر از 30 نقاشی ناتمام و صدها نوشته و طرح از خود بر جای گذاشته است.

■ سالوادور دالی: 

او به تناسخ اعتقاد داشت و احساس می کرد روح برادر مرده اش در آن دمیده شده است. دالی بیش از 1500 نقاشی خلق کرده که تعداد زیادی از آنها شاهکار و بسیاری از آنها مکتب سورئال را زنده نگه داشته اند.

■ هنری ماتیس: 

یکی از آثار ماتیس به نام «قایق» - Le Bateau به مدت 46 روز در موزه هنرهای معاصر نیویورک آمریکا، برعکس آویزان شده بود، بدون این که کسی متوجه آن شود.

■ پیت موندریان: 

او آنقدر نقاشی می کرد تا دستهایش تاول بزند و چشمهایش پر از اشک شود. تاثیری که این هنرمند بر هنر جهان داشته، غیر قابل انکار اما درک این که چگونه خطوط ساده نقاشی هایش او را منقلب می کرد، دشوار است.

■ ویلیام موریس: 

ویلیام موریس کودکی شادی داشت. خونگرمی او باعث محبوبیت اش شده بود. 

■ پابلو پیکاسو: 

اسم او از 27 کلمه تشکیل شده است: پابلو دیگو خوزه فرانسیسکو دپائولا یوان نپوموسنو ماریا دلاس رمدیوس سیپریانو دلاسانتیزیما ترینیداد مارتیر پاتریک کلیتو رویزی پیکاسو. اولین کلمه ای که او به زبان آورد، مداد بود.

■ ونسان ون گوگ: 

او یک برادر بزرگ تر داشت که هنگام تولد از دنیا رفت. نام او نیز ونسان ون گوگ بود. او در طول 10 سال، 900 تابلوی نقاشی خلق کرد. پس از مرگ وی، زن برادر او تمام نقاشی و نامه هایش را جمع کرد و به صورت مجموعه ای که در خور آن هنرمند بود، در آورد