■دکتر  سیدعلی میرموسوی

در حیرتم که چگونه در ماتم دوستی عزیز سخن بگویم که هرگز کسی انتظار رفتن او در این هنگام را نداشت و اینک کرونا ناباورانه ما را نظاره گر کوچ او ساخت. آن سرو خوش قامت که سایه سار وجودش تلاءلوء عشق و محبت و آرامش بود، چگونه دست تقدیرش از ما ربود. این کوزه گر دهر چنین جام لطیف/ می سازد و باز بر زمین می زندش 

قلم را یارای آن نیست تا در سوگ یاری بنویسد که سال ها توشه چین خرمن معرفت او بوده و از علم و عمل او درس ها آموخته است. استاد دکتر فیرحی عزیز؛ اندیشمندی روشن بین و نیک آیین، روحانی نیک ضمیر، استادی فرزانه و نمونه، الگویی به یاد ماندنی از اخلاق و ادب، دانشمندی پرکار، پژوهشگری خستگی ناپذیر که چه زود ما را تنها نهاد و چه نابهنگام از میان رخت بربست.

چگونه باور کنیم که او دیگر در میان نیست تا با طنین آرام سخن و رفتارش آرامش دهد، تا با جادوی گفتارش شور و امید آفریند، تا با اندیشه و دانش پربارش روشنایی بخشد، تا با مشعل وجودش گرما بخش محفل و انجمن شود، تا با ژرفای معرفتش راه گشاید و بر عقل و تدبیر جمع بیفزاید، تا با ذوق و قریحه اش راه برون رفتی از دشواری ها بیابد.افسوس که قدر نادانسته سرمایه ای بس ارزشمند را از کف دادیم. در غریب زمانه ای، که اشرار دین و سنت را ابزار قدرت خود ساخته اند، او نواندیشانه نوید بخش اسلامی انسانی و رهایی بخش بود. می کوشید تا زنگار قدرت را از سنت بزداید و آن را از دام ایدئولوژی برهاند و ما را به آستانه تجدد برساند. از تجددی سخن می گفت که با سنت سر آشتی داشته باشد و آن را مایه راهیابی به افقی نو در فضای تاریک استبداد و انحطاط بداند. با کاوش در فقه به زدن راهی می اندیشید که با ساز آن بتوان شرایط زیست مومنانه در جهان جدید را فراهم کرد.افسوس که او زود پرکشید و به ثمر نشستن کوشش و تلاش خود را ندید. گرچه اینک دیگر جسم او در میان ما نیست، ولی روح وی نظاره گر غلغله و هیاهویی است که ز رفتنش برپاست و یاد و آثار پربار وی از میان رفتنی نیست؛ زهر طرف طنین گام های رهگشای اوست. بر روح پاک او درود می فرستیم و از خداوند مهربان شادی و آرامش و آمرزش بیکران وی را طلب می کنیم. همسر و فرزندان و دیگر عزیزان داغدارش را تسلیت گفته و به یاد و آثار پر ارزش و برجای ماندنی اش تسلی می دهیم و صمیمانه با وی پیمان می بندیم که راهش بی رهرو نماند.

خیال روی تو در هر طریق همره ماست!

■ استاد دانشگاه مفید قم