پریسا مسعودی-هفته جهانی کارآفرینی بزرگترین رویداد هماهنگ برای ترویج و ترفیع کارآفرینی در جهان است که هر سال در ماه نوامبر( برابر با بیست وهشتم ابان ماه تا چهارم آذر) برگزار می‌شود.این اتفاق برای الهام بخشی مردم سراسر دنیا از طریق فعالیت های محلی، ملی و جهانی برپا می شود و هدف این رویداد کمک به آن ها برای کشف پتانسیل های بالقوه شان در حوزه نوآوری و کارآفرینی است.این رویداد مراسمی برای ارج نهادن به نوآوران و خالقان اشتغال است. کسانی که ایده‌های خود را حیات بخشیدند و کسب و کاری را پایه‌گذاری کردند و باعث رشد اقتصادی در کشور خود و توسعه رفاه انسانی شدند.در کشور ماهم یکی از راه های مقابله با تحریم،توسعه ی کار افرینی و حمایت از کارافرینان است.بدیهی است با توجه به ظرفيت‌هاي اقتصادي جامعه براي پاسخ‌گويي به نيازهاي اشتغال و رونق صنعت توليد، ايجاد كسب و كارهاي جديد و استفاده از ظرفيت‌هاي طبيعي و انساني موجود  این مهم امري ضروري به نظر مي‌رسد. عبدالستار شکاری  کارافرین گلستانی، مدیر عامل برند گروه تولیدی شیرینی و سنتی «اجه» درسایه ی خلاقیت،  ابتکار عمل و تلاش بی وقفه، علیرغم تحصیلات سوم راهنمایی توانسته است از صفر شروع کند و در استانی که افزایش نرخ بیکاری مهمترین مشکل جوانان آن است، با بیست شعبه داخل استان و هشت شعبه در استان های همجوار، بستر اشتغال ۲۹۰ دیگر راهم فراهم نماید. 

■  چه عاملی باعث شد تا از یک کار خلاقانه شروع کنید تا برسید به مرحله ی کارافرینی؟ مادر من از چهل پنجاه سال پیش به همان شیوه ای که شیرینی های اقوام ترکمن در عروسی ها پخت می شد، شیرینی درست می کرد و گهگاهی از همسایه ها هم سفارش می گرفت.بعد از اینکه فروشگاه کوچکمان راه اندازی شد،تقاضای مشتریان بیشتر شد و توانستیم محصولات دیگری مثل محصولات لبنی،پروتئین و دوغ شتر با بسته بندی جدید به مردم عرضه کنیم. دراین کسب وکارسعی کردیم شیرینی وغذاهای سنتی را در منطقه ی خودمان احیا کنیم و همین امر باعث کارافرینی، تجاری سازی، اخذ مجوز وزمینه ی احیای محصولات جدید شد. 

■ از اینکه مسیر کسب وکار را برای عده ای دیگر هموار می کنید چه احساسی دارید؟

من طعم سختی ها و تلخی های دوران را قبلا چشیده ام وتجربه کرده ام. دوران نداری، فقر و شرمندگی نزد فرزندان و خانواده. الان می بینم می توانم کاری انجام دهم که حداقل چند نفر از این شرایط بد خارج بشوند و ابرومندانه در جامعه به کار مشغول شوند و خوشحال باشند. در این مواقع حس می کنم وسیله ای هستم برای گذاشتن برکت خداوند بر سر سفره ی این افراد و این برای من بسیار رضایت بخش است. وجود من از لذت عشق کمک به دیگران سرشار است و بانی خیر بودن باعث می شود به کارافرینی ادامه دهم. خیلی های دیگرهم به طرق مختلف از الگوی کاری من استفاده کرده اند و کسب وکار مشابهی راه انداخته اند و ازاین بابت شاکر خداوند هستم. 

■ از مشکلات خودتان در عرصه ی کارافرینی بگویید ؟در حوزه ی کارافرینی اخذ مجوزهای لازم برای  کسب وکارهای جدید ومحصولات جدید چون دستورالعمل های خاص آن محصول در ادارات تایید نشده،سخت و زمان بر است. همچنین دفاع وتوجیه از کار خلاقانه درقبال اخذ مجوز از کارمندان به خاطر اینکه ذهنیت ما ازقبل در ادارات و ارگان ها تعریف نشده هست، باعث صرف انرژی زیادی می شود.صادقانه بگویم از نود درصد کارمندان ومدیران در سطح های مختلف راضی نیستم. شاید انتظار من بی جا باشد ولی من احساس می کنم با یک سری دلایل موجه و قانونی درون سازمانی خودشان،شرایط ناخوشایند و دست و پاگیری ایجاد می کنند که باعث می شود حال خوبی که در متن کار دارم، در مواجهه با این شرایط، تبدیل به حال نامطلوبی شود و انرژی من در این مواقع انقدر گرفته می شود که دیگر دلم نمی خواهد به ادارات مراجعه کنم.

■  حمایت دولت را از کارافرینان به چه شکل می بینید؟برای کارافرین بودن یا باید پول زیاد داشته باشی یا اراده ی اهنین.  به نسبت درامد کسانی که سرمایه گذاری ان ها از طریق  املاک، ارز یافلزات است خیلی بیشتر از ما کارافرینانی که دغدغه ی نیروی انسانی،دغدغه ی مالیات، ارزش افزوده، تهیه ی مواد اولیه،دغدغه ی فروش محصولات و دغدغه ی نواوری و رقابت داریم،می بینیم که چقدر فاصله ی ما بااین اقشار زیاد است و همانها هم کنترل بازار را به دست گرفته اند.من علیرغم اینکه رتبه ی کشوری در کارافرینی داشتم و از این بابت نگاه مثبت بمن داشتند ولی به نظرم حمایت دولت به شکل تبلیغی که صورت می گیرد نیست. سال نود وهفت یک مصوبه ی تسهیلاتی داشتم و توانستم سال نودونه ان را  به خاطر تنظیم اوراق و مدارک وصول کنم.از سازمان بازرسی هم می خواهم با کارافرینانی که خود را اثبات کرده اند، سختگیرانه برخورد نکنند. وقت را از کارافرین نگیرند چون وقت برای ما خیلی مهم است

■ از کدام  ظرفیت های استان می توان درعرصه ی کارافرینی استفاده کرد؟ تنوع اقوام  از مزایا و ظرفیت هایی است  که در منطقه ی خودم می بینم. بودن اقوام مختلف  یکی از پتانسل های قومی  استان ماست. تلاش ما این است که غذاهای اصیلی که نیکانمان استفاده می کردند تجاری سازی کنیم تا در سبد غذایی خانواده فراموش نشود. ذائقه های غذایی مختلف هر قوم، ریشه در غذاهای بومی نیاکان و پیوندی با خاطرات قومی در ترجیح طمع ها، عادات و معانی غذا دارد. خرید و مصرف این غذاها پلی برای متصل شدن با گذشته سنتی و فرهنگ قومی است.