■  با مسوولیت سردبیر

یکی از نشانه های بارز معماری خانه های شهر گرگان در سالهای دور، سقف بام های سفالی بود.

سقف بام های زیبایی که هنر دست استادکاران زبردستی بود اما امروزه فقط  تعداد محدودی ازین سقف بام ها در بافت تاریخی شهر گرگان وجود دارد و باقی به خاطره ها پیوسته است.

ماده اولیه سفال، خاک رس قرمز رنگ بود که با آب آن را خمیر می کردند و آن را پس از هواخوردن  قالب گیری می کردند و سپس در کوره می چیدند،  یک هفته زمان می برد تا سفال ها خشک و آماده مصرف شود.

استادکاران زبردست سفال چین، از پایین به بالاسفال ها را روی سقف می چیدند و تنها انتهای ردیف پایینی و سر ردیف بالایی را با ملات گل و آهک می گرفتند تا سفال ها لیز نخورد و نریزد. سفال را در ۲ ردیف می چیدند و جوری آنها را  قفل و بست می کردند که مانع از نفوذ باران به داخل سقف می شد.

امروز دیگر حتی اثری از کوره های پخت سفال باقی نمانده است و استادان سفال کار نیز همگی از دنیا رفته اند و میراث ارزشمند هنرشان را نیز با خود برده اند، آخرین کوره های سفال پزی در گرگان به خاطر کسادی بازار و رغبت مردم منطقه به سقف های حلبی و ایرانیتی که سبک تر هم بودند سالهای سال است که بسته شده است.

خانه های قدیمی، هویت گذشته ی شهرند. خانه هایی که روزگاری سرشار از پویایی، نشاط و سرزندگی بوده و حالا در معرض نابودی است.

انتظار از اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان این است که به  مرمت چند خانه اکتفا نکند و خانه های قدیمی بیشتری که در معرض خطر تخریب قرار دارند شناسایی کند و آنها را هرچه زودتر مرمت و بهسازی کرده و گذرهای تاریخی را احیا کند تا باز هم با قدم زدن در کوچه پس کوچه های قدیمی شهر سقف های سفالی زیبا، پنجره های اورسی مشبک و ایوان های چوبی ببینیم.