■ با مسوولیت سردبیر

کمتر کسی هست که این روزها به شيوع فساد اداری در جامعه اذعان نداشته و از آن گله مند نباشد. فساد اداری به معنی سوء استفاده از اختيارات دولتی برای به دست آوردن منافع شخصی است. تردیدی نیست که نبود سلامت اداری، مسير پيشرفت های اجتماعی و اقتصادی را ناهموارکرده و هزينه های بسیاری را بر دوش كشور و در نهايت مردم می گذارد. از پيامدهای فساد اداری می توان به تأثير آن بر روند توسعه اقتصادی و بر شکاف اجتماعی و تاثیرات فساد بر کاهش مشارکت عمومی اشاره کرد. بنابراین ضرورت و اهميت برخورد و مبارزه جدی با فساد اداری و توجه به ارتقای سلامت اداری احساس می شود. کارشناسان برای تحقق ارتقای سلامت اداری برشفاف سازی قوانين و مقررات و برخورد به موقع و قاطع با عوامل ناهنجاری تاکید دارند. آنها معتقدند می توان با به حداقل رساندن مراحل انجام كارها و تسريع در پاسخگويی و مكانيزه کردن امور و البته چرخش شغلی افراد در پست ها و به كارگيری دقيق و موثر سيستم تشويق و تنبيه به این مهم دست یافت.

باید گفت که مبارزه با فساد اداری نیازمند اقدامات فرهنگی است به این معنی که مستلزم  آموزش، فرهنگ سازی و آماده كردن فضای فرهنگی جامعه است. در گام نخست باید افزايش آگاهي و آموزش های مستمر به مردم درخصوص فعاليت ها و مقررات حاكم بر نظام اداری در اولویت قرار گیرد. در مرحله بعد جلب حمايت و اعتماد مردم و فراهم کردن زمینه ی  افزايش نظارت آنها بر عملكرد دستگاه ها مساله ای است که باید جدی تلقی شود زیرا بدون تعارف باید بگوییم که اعتماد عمومی دچار خدشه شده و بازسازی آن نیازمند اصلاح امور و به کار بستن راهکارهایی برای جلب اعتماد دوباره است.مساله ی مهم دیگر این است که  جامعه امروز نیازمند این است که ارزش های اخلاقی در آن احیا شده و آموزش داده شود.

براي ايجاد رابطه مطلوب ميان دولت ومردم،  پاسخگویی، مسووليت پذيری و گزارش دهی دستگاه ها درباره عملكردشان ضروری است. و برای تحقق این هدف اولا باید تغيير فرهنگ سازمان ها صورت گرفته  و جهت دهی آن به سمت رضايت مردم باشد و دیگر اینکه از مطبوعات برای انعکاس مطالب مربوط به فساد اداری حمایت شود تا فرهنگ عمومی بهبود یافته و نظارت عمومی تقویت شود.  از یاد نبریم که برای پيشگيری، مبارزه با فساد و افزايش سلامت اداری هر یک از ما وظیفه داریم.