■ محمد جواد مکتبی

کتاب خوانی و در صد مطالعه یکی از موضوعاتی است که همواره نشانگر رشد و توسعه یافتگی جامعه محسوب می شود،به این خاطر همه کسانی که دستشان می رسد می خواهند به گونه ای مساله را تبیین کنند که اگر چه جامعه را اهل کتاب و مطالعه نمیدانند اما خود اهل مطالعه هستند و دست کم تلاش دارند که هر هفته یک کتاب بخوانند و طرفه انکه در این استدلال ها عموما شهروندان مقصر هستند که چرا وقت خود را به مطالعه نمی گذرانند در حالیکه واقعیت چنین نیست و نمی توانیم عامه مردم را مقصر بدانیم.

اما واقعیت آن است که وقتی یکان یکان جامعه علاقه ای به مطالعه ندارند چگونه ممکن است کل  جامعه اهل مطالعه شوند و اینک سوال ان است که چرا عامه به کتابخوانی علاقه ای ندارد.

می توان دهها دلیل برای فقدان مطالعه شهروندان ردیف کرد و برای هریک نیز دلایل محکمی اورد می توان بخشهایی از جامعه را مقصر دانست و انها را مسوول مطالعه نکردن عامه دانست .اما باید پذیرفت که مجموعه ای از عوامل هستند که دست به دست هم داده اند و نتیجه را رقم زده اند  .

مجموعه ای از مشکلات اقتصادی،اجتماعی . فرهنگی و سیاسی که ممکن است در هر جامعه زمینه بروز پیدا کند و در نتیجه منجر به ضعف شاخص های توسعه ای یک جامعه شود .

برای همین نباید و نمی‌توان از جامعه ای که در ابتدایی ترین امورات زندگی خود در مانده است انتظار شاخص های مطلوب داشت .در این میانه ضمن اینکه شاید نتوان کسی یا کسانی را مقصر دانست اما باید مجموعه ای از سیاستگزاری ها و برنامه ریزی های غلط را مسبب دور شدن از شاخص های توسعه عنوان کرد و نسبت به اصلاح آنها اقدام کرد سیاستهایی که در میان مدت و دراز مدت منجر به ضعف بنیانهای عمومی جامعه می شوند و شهروندان را در ابتدایی ترین امور درگیر معاش می کنند را باید از آن جمله دانست والا هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که انسانها از دانایی روی گردان باشند. 

■ سردبیر گلشن مهر