حافظ بخوانیم

■ آزاده حسینی

سعادت همدم او گشت و دولت همنشین داردخاطری مجموع، یعنی خاطری آسوده، خیال راحت، همان که اصطلاحا می گوییم: «خاطر جمع»؛ حافظ می گوید هر کسی که خاطری جمع و آسوده و یاری نازنین و دوست داشتنی داشته باشد؛ به سعادت و خوشبختی رسیده است و بخت و اقبال با او یار است. دولت در شعر حافظ با معانی دیگر هم آمده، اما در این بیت به معنی سعادت و اقبال است. یاری دوست داشتنی که حضورش در زندگی ما سعادت و شانس است. یاری که حضور و همصحبتی اش ما را به آرامش درون می رساند و از بی سر و سامانی روزگار دورمان می دارد. یار زندگی تان را چگونه انتخاب می کنید؟ آنچه که بیشتر از همه به آن فکر می کنیم، در واقع یار نازنین ماست. به آن فکر می کنیم و پیوسته با تمام تلاشمان به سمتش گام بر می داریم. آیا این یار نازنین واقعا دوست داشتنی است و ارزش این هم فکر کردن دارد؟ گاهی وقت ها ذهن و خیالمان درگیر چیزهای کم اهمیتی می شود که خاطرمان را آزرده است و بجای رهایی مدام به آن فکر می کنیم. این همه درد و رنج و جنگ در دنیا هست و می توانیم به صلح فکر کنیم و به سویش گام برداریم. کدام کتاب؟ کدام کلمه؟ کدام معنی؟ به زندگی ما معنایی دیگر می دهد تا ارزش آن را داشته باشد که یار نازنین ما باشد و ما را به سعادت و خوشبختی برساند؟ و شاید ما خود آن یار نازنین و آن کلمه دلنشین هستیم برای جهانی که گاهی معنایش را از دست می دهد تا سعادت همدمش گردد.