واگویه ای از یک قصه پُر غصه
یادداشت |
به بهانه اظهارات رئیس محترم
قوه قضاییه درباره انتقال
آب سرچشمه های
علی آباد کتول به شاهرود
■ محمد دیلم کتولی
آیتالله رئیسی در پایان سفر به استان سمنان در شاهرود با اشاره به نیمهتمام ماندن و انتظار 10 ساله برای افتتاح خط انتقال آب قطری به شهر شاهرود و طولانی شدن پروژه ها عنوان کرد: طولانی شدن زمان هیچ پروژه ای توجیهی ندارد و در این زمینه نیز باید مدیریت آب این مسئله را بررسی کند؛ چرا که پروژهای که هزینه امروز آن شاید به بیش از 3000 میلیارد ریال برسد؛ نباید اینگونه رها شود.
آیتالله رئیسی در پایان گفت: « من از دادستان خواستم تا کارگروهی متشکل از نمایندگان وزارت نیرو، محیطزیست و مسئولان دو استان سمنان و گلستان تشکیل دهد تا صحبتهای کارشناسی خود را انجام دهند و این صحبتها شنیده شود. این پیگیری را دادستانی کل تا حصول نتیجه انجام خواهد داد»
نگارنده در مورد سخنان آیتالله رئیسی قصد هیچگونه قضاوت و پیش داوری را نداشته و فقط به چند نکته در بیانات ایشان اشاره می کنم:
الف ) انتقال آب چشمه قطری به شهر شاهرود
ب) طولانی شدن زمان پروژه و هزینه احتمالی ۳۰۰۰ میلیارد ریالی
ج) رفع مشکل از سوی وزارت نیرو و مدیران آب
د) شنیدن سخنان مسئولان و دغدغه مندان محیط زیست و مردم
ه) سپردن ادامه کار پیگیری به دادستان کل کشور
در اینجا لازم است بطور خلاصه چند نکته را بازبینی و این« قِصه پر غُصه » را واگویه نمائیم :
1- در سال 1378 برای تأمین آب شرب شهرستان شاهرود از سرچشمه های زرین گل که به چشمه های قطری یا قطاری معروف است تخصیصی صادر شده ، اما بهره بردار با سوءاستفاده از یک مجوز محدود به منطقه ای گسترده و چشمه هایی خارج از تخصیص دریافت شده به محدوده جغرافیایی و تقسیمات کشوری شهرستان علی آباد کتول تجاوز نموده وموجب تخریب بیش ازحدجنگلها شده و شرایطی بسیار تاسف بار را در برخورد با منابع ملی ایجاد کرده و اقدامات انجام شده بسیار ناراحت کننده است.
2- بر اساس تصمیمات 15 سال گذشته یعنی در دوره ترسالی، انتقال آبی به میزان سالیانه 5 میلیون متر مکعب به شهرستان شاهرود مصوب شده، مشروط به اینکه در شرایط خشکسالی و کمبود آب نبوده و چشمه ها پر آب باشند ، در حالیکه امروز پس از 15 سال با شرایط آب و هوایی موجود، آب چشمه ها یا خشک شده یا به نصف تقلیل یافته است.
3-در حالی که با توجه به کاهش مساحت جنگلهای شمال کشور از 3.4 میلیون هکتار در سال 1334 به حدود 1.9میلیون هکتار در سالهای اخیر مسئله حفظ این جنگلها همواره مورد توجه متولیان منابع طبیعی و محیط زیست در کشور بوده ،انتقال آب سرچشمه های زرین گل از جنگل ابر به شاهرود موجب نابودی ذخیره گاههای بین المللی سرخدار گلستان، جاده سازی به بهانه انتقال آب، تخریب زیست گاههای محیط زیست و منابع طبیعی، قطع و قلع و قمع درختان جنگلي با اهميت تجاري از نوع توسكا، بلوط، نمدار و افرا و از بین رفتن گياهان علفي زيادي از جمله بنفشه، پامچال، افورب، مهر سليمان، ثعلب و انواع سرخسهاي چلم وتخریب مراتع گل گاوزبان، بو مادران و چند نوع گياه داروئي ديگر و تخریب زیستگاههای مهم حیات وحش و وحوشی همچون مرال و شوکا، از آسیب های جدی این تهاجم بی رحمانه است.
4-وقایع ذکر شده موجبات نارضایتی های شدید مردمی شده و این روند انتقال آب در سالهای آتی شرایط بسیار بحرانی و تنش زا را در منطقه ایجاد نموده و در حالی که کشور شدیداً نیاز به ثبات و امنیت پایدار دارد، این بی تدبیری و اقدام خلاف امنیتی باعث بحران های مختلف اجتماعی، سیاسی و امنیتی خواهد شد.
راه کارهای پیشنهادی حل این بحران:
۱_ تعیین هرچه سریعتر و دقیق مرزهای جغرافیایی بین دو استان گلستان و سمنان در محدوده جغرافیایی شهرستان های علیآبادکتول و شاهرود .
۲_ تحرک بیشتر دستگاه قضایی نظیر سپردن ادامه کار پیگیری به دادستان کل کشور، پیگیری شکایت های مردمی، برخورد با متخلفان (تخریب کنندگان محیط زیست و ... ) فرستادن نماینده ویژه با اختیارات مناسب از سوی رئیس قوه قضائیه جهت جمع آوری مدارک و اسناد از مردم و مسئولان و تکمیل پرونده .
۳_ طرح مسئله در جلسات سران قوا و تصمیم گیری راهبردی و کلان برای حل موضوع و ابلاغ آن جهت اجرا به مسئولان استانی هر دو استان محل منازعه.
۴_ پیگیری مسئولین استان گلستان از مسئولین بالادست خود تا حصول نتیجه.
۵_ ارائه اطلاعات و دادههای آماری از وسعت تخریب، نحوه تجاوز به حریم منابع طبیعی و محیط زیست، آثار زیانبار این برداشت های آبی از چشمه های یاد شده و... از سوی مسئولان استانی برای رده های بالا دستی و پیشگیری از اظهار نظرهای غیر کارشناسی و عجولانه که باعث رنجش خاطر مردم می شود.
■ فعال رسانه ای گلستان