■ با مسوولیت سردبیر

زبان و شیوه صحبت کردن بچه های دهه هشتاد و نود امروز تبدیل به موضوع مهم اجتماعی و معضلی شده که روی نسل های گذشته نیز تاثیر گذاشته است. برخی کلمات به صورت عامیانه و اصطلاحی وارد ادبیات و زبان فارسی شده و اغلب مردم از این کلمات در محاوره و حتی نوشتار استفاده می کنند بیم آن می رود که زبان فارسی که قدمتی به بلندای تاریخ چند هزار ساله سرزمینمان دارد در خطر نابودی قرار گیرد. معضلی که اگر امروز چاره‌ای برای آن نیندیشیم در آینده با مشکلات بیشتری مواجه خواهیم شد. کارشناسان معتقدند غرق شدن بیش از حد و افراطی اغلب متولدین دهه های هشتاد و نود در فضای مجازی موجب شده اصطلاحات و کلماتی وارد زبان فارسی شود و حتی در گفتار و نوشتار ما مورد استفاده قرار گیرد که نامانوس و گنگ و عجیب و غریب است. متاسفانه وقتی که ما در خواب غفلت بودیم تکنولوژی روی نحوه ی صحبت کردن ما و زبان ما تاثیراتی گذاشته که حالا بعید است به راحتی و به سرعت بتوان آن را زدود. تفاوت زبان و نوع استفاده از کلمات را می‌توان به خوبی در نسل‌های امروز مشاهده کرد بنابراین باید به صورت کارشناسانه بررسی کنیم که چه باید بکنیم و نوع مواجهه ما در سطح سیاست گذاری‌های کلان و به خصوص در آموزش و پرورش که بیشترین بار مسوولیت را بر دوش دارد و انگشت اتهام هم به نوعی به سمتش است چگونه باید باشد؟دست‌اندرکاران فرهنگی در سال های اخیر، یا منفعل بوده اند یا تلاشی اگر بوده، بیهوده و شکست‌خورده و غیرعلمی بوده است. به عنوان معلمان و والدین وظیفه داریم مطالعه کتاب‌های طراز اول ادبیات فارسی را به فرزندانمان توصیه کنیم وگرنه با آسیب‌های جدی به این زبان مواجه شده و باعث انقطاع فرهنگی و بیگانه‌شدن ما و نسل‌های بعدی با مواریث گذشته خواهد شد. کوتاه سخن اینکه سیر تحول گفتار و نوشتار در زبان فارسی  به عوامل تاریخی، اجتماعی، مذهبی و سیاسی و... مرتبط است. امروز تغییر سطوح زبانی، آوایی، ساختاری و معنایی  در زبان فارسی به شکل ناامید کننده ای در جریان است. برای حفظ زبان شیرین فارسی به فرهنگ سازی در بین اقشار مختلف جامعه و آموزش باید به صورت جدی توجه شود و نظام آموزشی، رسانه ها و دست اندرکاران فرهنگی نیز در این خصوص تکلیف دارند.