■ با مسوولیت سردبیر

یکی از دلایل بزرگ عدم توسعه استان نبود یک سند آمایش جامع و قابل اجرا و یا راهبرد توسعه برای استان است.  دستیابی به توسعه و برآوردن نیاز همه مردم در حوزه‌های امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی تخصیص منابع کافی و مدیریت درست  را می طلبد و از آنجا که در زمینه ی تخصیص منابع همیشه می لنگیم باید با تدوین برنامه‌ای جامع در مدتی معین منابع لازم را به صورت تدریجی و در شرایطی مناسب برای رسیدن به اهداف مورد نظر اختصاص داد.برای این کار در ابتدا باید به ارائه برنامه‌های کوتاه مدت، میان‌مدت و بلندمدت پرداخت زیرا ترسیم برنامه ها به این صورت برای تحقق اهداف و پایداری توسعه ضروری است.در ابتدا باید گفت که شناسایی ظرفیت‌ها و توانمندی ها و نقاط قوت و ضعف استان برای تدوین و ارائه برنامه‌های راهبردی مانع هدر رفت هزینه‌ها شده و از اجرای اقدامات موازی جلوگیری خواهد کرد.مساله ی دیگری که بیان آن را لازم می دانیم این است که انتظار و مطالبه مردم چیست و چه دورنمایی از توسعه ی استان دارند و میزان پذیرش و حمایت مردمی برنامه های توسعه ی استان چه اندازه است و چرا تا کنون مدیران استان از طریق نظرسنجی و یا شیوه های دیگر این موضوع را با مردم استان مطرح نکرده اند ؟آیا طرح این موضوع موجب جلب مشارکت عمومی و کمک به طرح های توسعه ای استان نخواهد بود؟ در هر حال اگر راه های دستیابی به توسعه در استان به عنوان سوال مطرح شود یقین می دانیم که ایده های خلاقانه و نو و طرح های خوبی که قابلیت اجرا داشته باشد پیشنهاد خواهد شد که هر یک می تواند راه رسیدن به توسعه را برای مردم استان روشن تر کند.

از آنجا که رسانه‌ها در ارتقای فرهنگ و توسعه، نقشی انکارناپذیر دارند وظیفه دارند در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها همفکری و مشارکت فعال داشته باشند اگر مدیران و مسوولان اجرایی به دلیل عملکرد نا مطلوب و ناکارآمد برخی نشریات این رسالت رسانه را از یاد برده اند، گلشن مهر به عنوان تنها روزنامه استانصص گلستان به تنهایی بار این مسوولیت را بر دوش کشیده و به وظایفش عمل خواهد کرد بنابراین تلاش می کنیم  با ارایه پیشنهادات سازنده به مدیران اجرایی  استان، آنان را در انجام وظایفشان یاری کنیم

بر این اساس مهم ترین اهداف و راهبردهای صپیشنهادی برای توسعه ی استان با توجه به قابلیت ها و تنگناهای توسعه در درجه ی اول می تواند ارتقای شاخص های توسعه ی انسانی و افزایش ظرفیت های آموزش عالی با اولویت دادن به نیاز های استان باشد.همچنین جذب منابع انسانی و شناسایی نیروهای کارآفرین و افزایش مشارکت نخبگان در مدیریت توسعه استان از مواردی است که تا کنون به عنوان شعار مانده و جز به صورت  انگشت شمار، عملیاتی نشده است.مساله ی مهم دیگر توسعه و نوسازی زیرساخت های کشاورزی و دامپروری متناسب با ظرفیت آب و برنامه های مدیریت منابع آب استان است که این روزها در گوشه و کنار از سوی مدیران زمزمه می شود اما چندان جدی تلقی نشده است.حفاظت، احیا، توسعه و بهره برداری از منابع طبیعی  و محیط زیست استان و همچنین توسعه و بهره برداری از منابع آبهای سطحی و حفاظت از حوضه های آبخیز استان و تقویت شبکه های زیربنایی (ارتباط زمینی- ریلی – هوایی – انرژی- مخابرات و...) نیز در جهت نیل به توسعه پایداربسیار اهمیت دارد.توسعه ی بخش صنعت و گسترش خدمات بازرگانی متناسب با منابع موجود و امکانات استان وفراهم کردن بسترهای لازم جهت استفاده از قابلیت های گردشگری استان نیز از جمله مواردی است که باید به آن به صورت امکانی برای توسعه توجه کرد.در هر حال انتظار از   مدیران و برنامه ریزان استان این است که با کمک گرفتن از جمیع امکانات موجود و جلب مشارکت و همفکری نخبگان تلاش کنند مردمان با فرهنگ و سختکوش استان،  بهبود کیفیت زندگی اجتماعی را تجربه کرده و در آرامش زندگی کنند.