■ محمد رایجی

مجلس وخطابه ایشان مورد استفاده واستقبال همگان اعم ازخواص وعوام بود.ارادتش به خاندان عصمت وطهارت(ع) وبویژه سرورآزادگان ،سیدالشهدا(ع) وحماسه حسینی واعتقادت قلبی وراسخ ایشان دربرگزاری وبرپایی مراسم عزاداری وسوگ خامس آل عبا(ع)درهمه دوران ها وزمان هادر ماه های محرم وصفر،ایشان رامجاب می نمود که دعوت هیات های مذهبی را جهت سخنرانی ،بااشتیاق وازسویدای جان  بپذیرد.اوباسخنان گرم وشیوا وبازگویی دقیق وتحلیل گونه تاریخ وعلل قیام حسینی وانگیزه نهضت عاشورا ودرس ها وعبرت های کربلا وبرشمردن خصائص وویژه گیهای قیام کنندگان وپرچمداران این نهضت وبویژه رهبری انقلاب وخاندانش وارائه الگوهاوالگو پذیری والگوسازی به مستمعین علی الخصوص جوانان حاضردرمجالس،  نکات وپندهای درس آموزوزندگی سازرا به عزاداران  حسینی پیشکش می کرد واین چنین شیرینی کلام واستحکام سخن ،بردل وجان واندیشه حاضران می نشست. سالهای طولانی،باوجود دوربودن ازموطن اصلی واقامت درتهران،خودرادرایام عزاداری ها ومیلادها وجشن ها ی مناسبتی ومذهبی باوجود مشکلات جسمی وهزینه های سفر،به زادگاهش می رساند ودرمجالس شرکت می جست ومعمولا یکی ازبرنامه ها،سخنرانی ایشان بود.اعضای محترم هیات های مذهبی  وعزاداران حسینی ونمازگزاران مساجد وتکایا وحسینیه هادراستان های گلستان،مازندران وتهران وبویژه بالاجاده ایهای مقیم روستا وشهرهای گرگان،تهران،اسلامشهروشهرری،سالهای متمادی درپای سخنرانی های ارزشمند شان حضورمی یافتندوازسخنان  ارزنده اش بهره مند می شدند.بخاطرسبک ویژه وارائه مطالب حکمت آموز وجذاب ونوواندیشورانه وموشکافانه وتلفیقی ازسنت  قدیم وعلوم جدید ،قلب ها واندیشه ها ی زیادی را به خود جلب  می کرد.حتی مردمان عادی روستا ازسخنرانی های ایشان ابرازرضایت وعلاقه می نمودند.نگارنده نه تنهاخودبارها شاهدچنین اظهارتی دراین قبیل مراسم ومجالس ازجانب مردمان شریف روستایی بود،بلکه یکبار درمجلس ترحیم که شرکت کنندگان عمدتا مردمان شهری وباترکیبی ازعلماروحانیون وحوزویان وتحصیلکردگان دانشگاهی ومدیران بودند،چنین نظرات وعکس العمل های مثبت وتحسین انگیزرانظاره گربود.

مصداق وشاهد این ادعای اخیر،حضوروهمراهی نگارنده با دوست فقیدش مرحوم "دانشور"وشرکت درمجلس ترحیم چهلمین روز ارتحال روحانی برجسته واستاددانشگاه حضرت حجه الاسلام شیخ علی کیاء درشهرستان کردکوی درچندسال پیش است.ایشان قبل ازشروع مجلس فرمودند:" فرزندان مرحوم استادکیا (که یکی درکسوت لباس روحانیت ودیگری استاد دانشگاه)ازمن خواستند،که سخنران مجلس بزرگداشت پدر شان باشم." درآن مجلس ،علاوه برشرکت طبقات مختلف مردم کردکوی واصناف ومدیران دولتی وائمه جمعه وجماعت کردکوی وروستاها وشهرهای اطراف  استان های گلستان ومازندران  ، عده ای کثیر از:فرهنگیان،دانشگاهیان وحوزویان  واساتیدوعلما وروحانیون این استان ها نیزحضورداشتند.درلحظات پایانی چنین مجلس باشکوه که برای بزرگداشت وتجلیل ازیک عالم روحانی واستاد دانشگاه منعقدگشت،نوبت به سخنران مجلس رسیده بود.درحالیکه همه نگاه ها وجهت ها به صدرمجلس وجایگاه جلوس انبوه بزرگان وعلما وشخصیت ها دوخته  ومتمرکز گشته بود، زنده یاد"دانشور"ازذیل وپائین مجلس وازکنارنگارنده برخواست وباسادگی وفارغ ازآداب وتشریفات مرسوم،به سمت تریبون وجایگاه سخنرانی رفت وشروع به سخن نمودوسخنان مبسوط وحکیمانه وعالمانه درارتباط با علم وعالم بااستنادبه آیات وروایات وابیات وگفتاربزرگان ودانشمندان ارائه نمودند.درادامه درشان ومقام وشخصیت علمی وآثاروتالیفات استادمرحوم کیاء به تفضیل سخن گفتند.خطابه محکم واستادانه وترکیبی  ازسبک وسیاق منبری ها وحوزوی ها وتریبون داران مدرن ودانشگاهی ،مایه تعجب وشگفتی وتحسین  حاضران وبویژه،روحانیت حاضردرجلسه را،هم ،به همراه داشت.وچه بسا درپایان مجلس ،عده ای حضورا ووزبانا ارادت وتقدیر وتحسین خویش را ازچنین بیانات عمیق وسنجیده ابراز واظهارنمودند. فی الواقع باید این نکته رااضافه کنیم(البته  به وجودواصالت وحرمت وماندگاری مصداق های گفته شده تاکید می گرددولی بانگاه درست وبه روزو مدیریت شده) که ،دراجتماعی که مجالس مذهبی وسوگ وعزاداری بزرگان دین بردایره دیرینه سنت صرف می چرخیدووتریبون وجایگاه سخنرانی ها صرفا به منابرومساجد وسخنران  محدودبه اهل لباس و روحانیت ومحتوای کلام وسخنان به ذکرمصیبت ومرثیه خوانی  وبیان احکام غیرکاربردی ونقل حدیث وروایت محدودگرددومطالب ارائه شده درچنین مجالسی خشک وفاقدروح وهنرخلاقانه وبدورازاستدلال های قوی وتحلیلی وتاریخی همراه باشدوازسطح ونیازمخاطبان  غفلت گرد.این سبک وسیاق امروز نمی تواندمخاطبان وطیف گسترده و زیادجوانان ونوجوانان(وبویژه نسل جدید الورود وکم تحمل ودرمعرض تبلیغات مسموم وتغذیه فکری وفرهنگی منحط بیگانه و ناپاک رسانه ها وفضای مجازی ودورکننده هویت وفرهنگ وسنت های پسندیده)رامجاب نمایدومورد پذیرش قرارگیرد. با این وجود،ظهور یک چهره شخصی وفاقد لباس روحانیت وایستادن درجایگاه سخنران وتبلیغ وبیان مباحث اسلامی ومعارف قرآنی چه درروستا وچه درمنطقه نادروبی سابقه بود.شادروان "دانشور"باجسارت تمام ودرقامت یک خطیب توانا ازگذشته دور وبهارعمروجوانی تاخزان وپایان عمرش،این هنر راداشت که،قدرت سخنوری خویش راظهور وبروز  دهد ورسالت  دینی وفرهنگی وانسانی اش رابه جامعه  ومردمانش  به اَتَمّ وجه به انجام برساند.خدایش رحمت کند.

■  موسس کتابخانه عمومی

مستقل فرهنگ بالاجاده