■ ویشکا مهربان. کلاس یازدهم

آیا تا به حال نام علی شریعتی را شنیده اید؟ آیا نوشته هایش را خوانده اید؟ اگر ایشان را نمی شناسید و از مطالب مفیدِ ایشان استفاده نکرده اید، اشکالی ندارد. ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. می خواهم کتابی را با عنوان «نیایش» به شما عزیزان معرفی کنم. نیایشی که واقعا نیایش است. آه و ناله های بیخود و سطحی در آن وجود ندارد. در آن از زار زدن های تظاهری اثری نیست. اما کلماتی در آن به کار رفته که مانند تیغی بر روی زبان ما است و این تیغ هر چه عمیق تر زبان را میبرد، واقعیت جملات بیشتر و بیشتر میشود. او از خدا میخواهد، قلبی که در سینه اش میتپد، عقلی که جانش به آن وصل است، گذشته ایی که در آن زندگی میکرده است و آینده ایی که قرار است زندگی اش را بسازد همچون رودخانه ایی شفاف و زلال باشد. نکند در این راه گول دشمنان را بخورد؟ نکند در این راه ایمانش سست شود؟ نکند در این راه دلی را بشکند؟ نکند در این راه پل سرنوشت را خراب کند؟ حال برویم سراغ چند جمله فوق العاده ای که در این کتاب وجود دارد. «خدایا! در برابر هر آنچه انسان ماندن را به تباهی می کشاند، مرا با نداشتن و نخواستن، رویین تن کن»! «خدایا! به هر که دوست می داری بیاموز که: عشق از زندگی کردن بهتر است و به هر که دوست تر میداری، بچشان که: دوست داشتن از عشق برتر است». «خدایا! خودخواهی را چنان در من بکش، یا چندان برکش، تا خودخواهی دیگران را احساس نکنم». «خدایا! شهرت منی را که می خواهم باشم، قربانی منی که  میخواهند باشم نکند». شما را به خوانش و مطالعه کتاب نیایش از جناب دکتر علی شریعتی دعوت می کنم. میدانم از مطالعه این کتاب سود بسیاری خواهید برد.