مدیریت بهینه آب کشاورزی، راهکار بحران کم آبی


یاددداشت اول |

 

■  با مسوولیت سردبیر

 

یکی از مهم‌ترین نشانه‌های سوءمدیریت در بخش کشاورزی استفاده از روش‌های سنتی در کاشت محصولات است.  بی‌توجهی به الگوی کشت مناسب با توجه به وضعیت منابع آبی در منطقه، پایین بودن بهره‌وری عوامل تولید، بالا بودن میزان ضایعات در مراحل مختلف تولید تا مصرف و در نتیجه هدررفت منابع از مهم ترین مشکلات بخش کشاورزی است. با توجه به شرایط بحرانی آبی استان و کاهش بارندگی که بسیار جدی است، بهینه سازی شرایط آبرسانی که بخش عمده‌ای از هدررفت آب را در این بخش شامل می‌شود، به‌طور جدی باید در دستور کار متولیان امر قرار گیرد. پیشنهاد می شود تا نوسازی و بهسازی لوله‌های آبرسانی و استفاده از تجهیزاتی که بتواند موارد نشتی آب را مشخص کند به عنوان یکی از راهکارها پیگیری شود. علاوه بر این استفاده از شیوه‌های نوین آبیاری می تواند بسیار کمک کننده باشد. با توجه به نقش آب در کشاورزی بدیهی است که بهترین گزینه برای دوام و پایداری فعالیت های کشاورزی در آینده مدیریت صحیح و هوشمندانه و البته مقتصدانه ی منابع آبی است. بدون تردید شناخت شاخص های مؤثر در مدیریت منابع آبی در مناطق مختلف استان می تواند در برنامه ریزی های توسعه ای آن مناطق مفید باشد. نکته ی دیگری که یادآوری آن را ضروری می دانیم این است که مدیران سازمان جهاد کشاورزی استان به یاد داشته باشند که طرح های توسعه کشاورزی با اولویت محصولات دارای مزیت نسبی اجرا شود و در مناطقی که افزایش توسعه سطح زیرکشت با مشکل مواجه است، طرح های توسعه کشاورزی می بایست به سمت حفظ و استفاده بهینه از منابع آب باشند. وجود اراضی وسیع کشاورزی با تنوع بالای کشت در استان گلستان نیاز به گسترش هر چه بیشترسیستم های نوین آبیاری در این استان را چندین برابر می کند. در هر حال با توجه به کمبود نزولات آسمانی و همچنین با در نظر گرفتن این واقعیت که مشکل خشکسالی در سال های آینده جدی تر خواهد شد، تبدیل روش های آبیاری سنتی به روش های نوین آبیاری در استان گلستان دیگر یک ضرورت غیر قابل انکار است.