خشکی چشمه ها در پارک ملی گلستان 


خبر |

 

رییس پارک ملی گلستان گفت: حدود ۱۳۰ چشمه دائمی در این ذخیره‌گاه زیست کره وجود دارد که کاهش بارندگی در سال آبی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ باعث خشک شدن حدود ۲۰ رشته از این منابع آبی طبیعی شده است. به گزارش ایرنا، مهدی تیموری اظهارداشت: دبی منابع آبی موجود در پارک ملی گلستان نیز بر اثر خشکسالی در مقایسه با سال‌های پر باران به کمتر از نصف کاهش یافته است که ادامه این روند بدون تردید برجمعیت گونه‌های جانوری و گیاهی این ذخیرگاه طبیعی تاثیر منفی خواهد گذاشت. وی افزود: آبشارها و رودخانه‌های دائمی و فصلی مختلفی در پارک ملی گلستان وجود دارد که به گفته محیط‌بانان باسابقه، دبی آب آنها نیز در مقایسه با سال‌های قبل کاهش محسوسی پیدا کرده است. تیموری با اشاره به تاثیر منفی تداوم وضعیت کم آبی بر زادآوری حیات وحش پارک ملی گلستان، اضافه کرد: هرچه منابع آبی کمتر شود شرایط نگهداری و تغذیه نوزادانی که در فصل بهار به دنیا آمدند برای جانوران از جمله میش و بز سخت‌تر خواهد شد. رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: کاهش سطح آبدهی منابع آبی، حیوانات این پارک را مجبور به مهاجرت به زیستگاه‌های پیرامونی و یا مزارع می‌کند که در این شرایط سودجویان راحت‌تر می‌توانند حیوانات را خارج از زیستگاه خود شکار کنند. تیموری افزود: محیط‌بانان پارک ملی گلستان برای کمک به حفظ منابع آبی درحال بهسازی، مرمت و لایروبی چشمه‌ها و ایجاد آبشخور و بازگشایی مسیر چشمه‌های محصور در میان پوشش گیاهی هستند. وی با بیان اینکه امکانات لازم برای آبرسانی سیار به حیات وحش پارک ملی گلستان وجود دارد، گفت: تاکنون نیازی به آبرسانی سیار و حتی توزیع علوفه دستی در حیات وحش این ذخیره‌گاه زیست کره احساس نشده اما با تداوم خشکسالی این اقدام انجام خواهد شد. رییس پارک ملی گلستان با ابراز نگرانی از احتمال مهاجرت آهوان دشت میرزابایلو برای تامین آب و علوفه بیشتر به حاشیه مزارع کشاورزی و زیستگاه‌های پیرامونی مانند منطقه حفاظت شده قرخود خراسان شمالی که امکان حفاظت کمتری از آنها وجود دارد، اظهار داشت: آهوان و بره‌ها با خروج از زیستگاه فعلی خود با خطراتی مانند حیوانات وحشی و شکارچیان مواجه خواهند شد. تیموری جمعیت انواع گونه‌های علفخوار قوچ، میش، کَل و بز، آهو، مرال و شوکا در پارک ملی گلستان را بیش از هفت هزار راس برشمرد و ابراز امیدواری کرد: در سرشماری پاییزه امسال حیات وحش این پارک تحت تاثیر خطرات خشکسالی قرار نگرفته باشند و روند افزایشی را نشان دهند.