■  میثم ساور

شاید در دولت های نهم و دهم، استدلال اینکه گلستان در بدنه اصولگرایی، نیروی قوی در حد استاندار ندارد همچنین عدم پیگیری، چانه زنی و حمایت مناسب از داخل استان، دلیل اصلی مدیران کشور برای انتصاب استاندار غیر بومی بود. اما نتیجه این استدلال هیچگاه انتصاب استانداران قوی و کارآمد در تراز ملی نبود و عینا چند استاندار غیر بومی گلستان، عملا دوره کارآموزی خود را در استان ما گذراندند و جالب تر اینکه همین استانداران با وجود نیروهای با کیفیت بومی در آن زمان،  به همراه خود، افرادی را به استان وارد و به عنوان مدیر میانی به استان تحمیل نمودند که متاسفانه هنوز آثار و رد پای این نیروهای وارداتی را در استان شاهد هستیم آنقدر که حال برخی از ایشان سبقه بومی به خود گرفته اند و برای آینده استان تصمیم می گیرند و ...

اما این دوره، گلستان نیروی انقلابی قوی کم ندارد، نیروهایی که هر کدام می توانند به تنهایی نه تنها استان گلستان بلکه بخش بزرگی از کشور را بگردانند یا به عبارت دیگر در سطح کشور بکارگیری شوند یا حتی به استان های دیگر صادر شوند.

اکثر شما این افراد را می شناسید،  نیروهایی که در سطح ملی کار کردند از نماینده  مجلس و وزیر و معاون وزیر گرفته که ارتباطات خوبی هم در سطح کشور دارند تا نیروهایی که داخل استان هر کدام دارای تجربه مدیریت و برنامه ریزی و پشتوانه اجرایی و نیروی انسانی پابه کار هستند و البته بازنشسته هم نیستند.مساله اینجاست که فقط یک نفر می تواند استاندار گلستان باشد و اگر استان از درون به اجماع نرسد باز روز از نو و روزی از نو و تجربه استانداران ضعیف و متوسط غیر بومی و آزمون و خطاهای جدید و تلف شدن وقت و عمر و ثروت مردم تکرار خواهد شد.

انتخاب یک استاندار بومی قوی یک کار تیمی و منسجم می طلبد. قطعا با وجود تعداد معتنابه از رجال همدل انقلابی در استان که در جریان انتخابات دوره سیزدهم ریاست جمهوری با وجود تعدد احکام و ستادها، کیفیت بالایی از کار جمعی و وفاق بی غل و غش و مثال زدنی از خود نشان دادند و نتیجه هم گرفتند در ادامه نیز می توانند با تداوم همین روند و نزدیک شدن مجدد به یکدیگر با هدف اعتلای استان و سرزمین مادری خود به یک گزینه واحد برای در دست گرفتن سکان مدیریت استان برسند.برای رسیدن به اجماع،  باید با برگزاری نشست های مشترک و البته مودت آمیز، به تفاهم و ادبیات مشترک رسید درست مثل قبل از انتخابات. باید همه عزیزان در عین شایستگی های فردی بالایی که دارند در قالب یک کار تیمی به رشد استان کمک کنند، تاکید میکنم همه برادران صدیق با هم  و البته هر عزیزی از فحول سیاسی استان که در این راه پیشقدم شود قطعا احترام سایر نیروهای سیاسی سراسر استان را با خود همراه خواهد داشت.

کوتاه سخن اینکه نیروهای انقلابی استان ناچارند از تکروی و جزیره ای عمل کردن بپرهیزند و به اجماعی عقلانی برسند در غیر اینصورت ، گلستان مجددا به دست تقدیر سپرده می شود دقیقا مثل عدم اتفاق نیروهای انقلابی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و قبل تر از آن که به واسطه اعمال مدیریت نیروهای متوسط و ضعیف غیر بومی در استان، علیرغم پیشرفت عمومی کشور و توزیع عادلانه تر ثروت بین استان ها ولی باز هم در جا زدیم.

■  دبیر مجمع نخبگان

دانشگاهی حوزوی گلستان