■  محمد جواد مکتبی

با روی کار آمدن دولت سیزدهم دوباره حکایت انتخاب و انتصاب مدیران بومی یا غیربومی داغ شده است. این سوال که  در استان و در رده های مختلف مدیریتی از صدر تا ذیل مدیر بومی بهتر است یا غیر بومی و اینکه آیا  اصلا در انتخاب مدیران باید بومی بودن یا نبودن ملاک انتخاب باشد یا نباشد این روزها نقل محافل است.مساله ی بومی يا غيربومی بودن مديران دربرخی استان ها به دلایل متعدد پر رنگ تر است. در استان گلستان به دلیل مهاجر پذیر بودن و وجود اقلیت های مذهبی و اقوام همیشه در ابتدای استقرار دولتها جغرافیای محل تولد مدیر ملاك انتخاب و انتصاب بوده و یا حداقل مورد توجه و محل بحث بوده است.عده ای که به لحاظ جمعیت تعدادشان کم نیست هرگز نمی پسندند كه يك غيربومی سكان دار مسئوليتی در استان باشد. در واقع تصورشان این است که در نبود مدير بومی، قطار توسعه ی استان متوقف خواهد شد. سینه چاکان مدیران بومی، تعهد و تخصص، دانش، تجربه، بینش صحیح، آینده نگری، ریسک پذیری و توانایی برنامه ریزی درست را برای مدیریت صحیح و کارآمد کافی نمی دانند وهمچنان اولویت انتخابشان برای مدیران، بومی بودن است.البته که در شرایط برابر و در صورتی که دو مدیر بومی و غیر بومی هر دو از توانایی مدیریتی و مهارت و تخصص یکسان برخوردار باشند، اولویت با مدیر بومی است و در این مساله جای تردید نیست. استان گلستان برای حرکت در مسیر توسعه و پیشرفت، نياز به مديران توانمند و اثرگذار دارد. بنابراین  اگر می خواهیم حرکت در مسیر توسعه ی استان را با شتاب بیشتری طی کنیم باید قید مرزها را بزنیم و محل تولد و جغرافیای زیست مدیرمتخصص، كارآمد و شايسته  برایمان ملاک نباشد.مدیر شایسته و کارآمد، فارغ از اینکه اهل کجاست و زادگاهش چه منطقه ای است، براساس وجدان کاری و وظیفه شناسی که دارد کفایت و کارآمدی خود را نشان خواهد داد. بنابراین اگر رشد و پیشرفت و توسعه ی استان برایمان مهم است،  انتخاب مدیران شایسته را مبنای انتصاب بدانیم و برهمین اساس هم عمل کنیم.

■  محمد جواد مکتبی

با روی کار آمدن دولت سیزدهم دوباره حکایت انتخاب و انتصاب مدیران بومی یا غیربومی داغ شده است. این سوال که  در استان و در رده های مختلف مدیریتی از صدر تا ذیل مدیر بومی بهتر است یا غیر بومی و اینکه آیا  اصلا در انتخاب مدیران باید بومی بودن یا نبودن ملاک انتخاب باشد یا نباشد این روزها نقل محافل است.مساله ی بومی يا غيربومی بودن مديران دربرخی استان ها به دلایل متعدد پر رنگ تر است. در استان گلستان به دلیل مهاجر پذیر بودن و وجود اقلیت های مذهبی و اقوام همیشه در ابتدای استقرار دولتها جغرافیای محل تولد مدیر ملاك انتخاب و انتصاب بوده و یا حداقل مورد توجه و محل بحث بوده است.عده ای که به لحاظ جمعیت تعدادشان کم نیست هرگز نمی پسندند كه يك غيربومی سكان دار مسئوليتی در استان باشد. در واقع تصورشان این است که در نبود مدير بومی، قطار توسعه ی استان متوقف خواهد شد. سینه چاکان مدیران بومی، تعهد و تخصص، دانش، تجربه، بینش صحیح، آینده نگری، ریسک پذیری و توانایی برنامه ریزی درست را برای مدیریت صحیح و کارآمد کافی نمی دانند وهمچنان اولویت انتخابشان برای مدیران، بومی بودن است.البته که در شرایط برابر و در صورتی که دو مدیر بومی و غیر بومی هر دو از توانایی مدیریتی و مهارت و تخصص یکسان برخوردار باشند، اولویت با مدیر بومی است و در این مساله جای تردید نیست. استان گلستان برای حرکت در مسیر توسعه و پیشرفت، نياز به مديران توانمند و اثرگذار دارد. بنابراین  اگر می خواهیم حرکت در مسیر توسعه ی استان را با شتاب بیشتری طی کنیم باید قید مرزها را بزنیم و محل تولد و جغرافیای زیست مدیرمتخصص، كارآمد و شايسته  برایمان ملاک نباشد.مدیر شایسته و کارآمد، فارغ از اینکه اهل کجاست و زادگاهش چه منطقه ای است، براساس وجدان کاری و وظیفه شناسی که دارد کفایت و کارآمدی خود را نشان خواهد داد. بنابراین اگر رشد و پیشرفت و توسعه ی استان برایمان مهم است،  انتخاب مدیران شایسته را مبنای انتصاب بدانیم و برهمین اساس هم عمل کنیم.