■ آزاده حسینی

بیستم مهر ماه است و روز بزرگداشت حافظ 

بیایید نامه ای بنویسیم به حافظ. به او که قرن ها پیش می زیست، اما حرف هایش هنوز تازگی دارد و باید شناخت باید کشف کرد و جستجوی میان کلماتش هیجان انگیز است. نامه ای بنویسیم و یا متنی که با بهره گیری از کلام حافظ باشد. در این شماره متنی کوتاه و حافظانه برایتان آوردیم، شما هم تمرین کنید و با استفاده از بیت ها و عبارت های حافظ متنی بنویسید و برای ما بفرستید:

سلام/ و به تعبیر حافظ: «سلامی چو بوی خوش آشنایی»! چه خوب که با رعایت پروتکل های بهداشتی در شرایط کرونا؛ با دلیل بزرگداشت حافظ دور هم جمع می شویم و «دیدار شد میسر و بوس و کنار هم». و حالا حالی بپرسیم از دوستان که: «خیر مقدم چه خبر دوست کجا؟ راه کدام»؟ وقتی حافظ خوان ها همدیگر را می بینند همیشه میل و اشتیاقی است به دیداری دوباره و اظهار دلتنگی و ای کاش دیدارها تازه شود: «مرا میبینی و هر دم زیادت می کنی دردم/ تو را می بینم و میلم زیادت می شود هر دم». هر چند که مدتی است حالی از ما نمی پرسید و «به سامانم نمی پرسی! نمی دانم چه سر داری»؟ درست است که نمی توانیم دیداری داشته باشیم، ولی در حد یک پیام و اسمس که می توانیم احوالی بپرسیم و چرا: «دیریست که دلدار پیامی نفرستاد/ ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد». اما ملالی نیست! نیابد برای این امور غصه خورد و اگر به این ناراحتی ها بپردازیم فرصتی برای فکرهای تازه و خلاقیت نمی ماند: «کی شعر تر انگیزد/ خاطر که حزین باشد/ یک نکته ازین معنی/ گفتیم و همین باشد». اما خبر خوش اینکه در بعضی شهرهای استان گلستان رنگ شهر آبی شده، کرونا تحت کنترل در می آیدد و هشتاد درصد مردم واکسن زده اند: «رسد مژده که ایام غم نخواهد ماند/ چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند». خدا را شکر که همه رعایت کردیم و هر چند شکایتی هست از برخی دوستان که ای کاش بیشتر رعایت می کردند: «زان یار دلنوازم شکریست با شکایت». به هر حال امیدواریم همیشه سلامتی باشد و «تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد/ وجود نازکت آزرده ی گزند مباد».