رسالت نخبگان روستایی


یادداشت |

رحمت الله رجائی

برگزاری نشست هم اندیشی اهالی سیدمیران برای توسعه و پیشرفت این روستا، اقدام ابتکاری و نویی بود که توسط شورا و دهیاری روستای سیدمیران شهرستان گرگان برگزار شد. حضور پیشکسوتان، دانش آموختگان و... نشانگر آن بود که بسیاری به دعوت شورا و دهیار این روستا لبیک گفته و حاضر شدند بیش از دو ساعت و نیم از وقت خود را در اختیار آنها بگذارند، بدون اینکه توقعی داشته باشند و طبق رسم بعضی جلسات، شامی تناول کنند! از طرف دیگر، حجم اظهار نظرها نشانگر آن بود که آنها چه حرف هایی در دل داشتند و گویی تاکنون فرصتی برای گفت و گو و تبادل نظر برایشان فراهم نشده بود! شورا و دهیاری سیدمیران با برگزاری این هم اندیشی، پیشتاز در جهت کسب آراء و نظرات همگان شده و با این کار همه را سورپرایز و توپ را در زمین اهالی به خصوص تحصیل کرده گان آن انداختند که بفرمائید این گوی و این هم میدان، به ما برنامه بدهید.

1) بررسی سخنان و اظهارها نشانگر آن است، که هم چنان نگرانی برای انجام تحقیقات محلی وجود دارد و چه صریح و آشکار از طرف یکی از اعضای پیشکسوت شورای اسبق بیان شد که باید حال جوانان را مراعات کرد و بیش از همه زمینه را برای جذب آنان به مشاغل فراهم نمود، نه اینکه خدا ناکرده، نانی آجر کرد! همین جا لازم است مسئولان امور، شیوه تحقیقات محلی خود را عوض کنند و در کوچه و پس کوچه ها و پرس وجو از این و آن، دنبال کسب اطلاعات و شناسایی افراد، نباشند. شناخت افراد، تعیین صلاحیت و به کارگیری آن ها راه های عقلانی و خاص خود را دارد.

2) برخی اظهار نظرها، منعکس کننده نگرانی ها برای فروش زمین به افراد غیر اهالی بود که بافت جمعیتی روستاها را به هم می زند. از طرف دیگر نیاز مبرم روستائیان به پول، فروش زمین برای امورات خود را سبب می گردد که لازم است در این مورد بیش از همه تعادل را حفظ و عقلانی رفتار نمود. چنانچه یکی از سخنرانان گفت، اگرچه لازم است که گاهی معامله زمینی هم صورت بگیرد ولی نباید زمین به هر کس و ناکسی فروخته شود و به خاطر خرید ماشین شاسی بلند آن را فروخت و ...

3) مسئله آب و نگرانی برای آن موضوعی بود که افرادی به آن اشاره داشتند. در واقع هم رئیس شورا و هم حداقل دو نفر دیگر خواستار مدیریت صحیح آب و عدم اختصاص این ماده حیات بخش به کشت شالی (به جز نسق) بودند که خوب است شورا و دهیاری سیدمیران و دیگر روستاها این موضوع را دنبال کنند. آنها باید با مسئله آب به طوری جدی و در سطح منطقه ای برخورد کرده و خطر خشکسالی را کاملاً جدی بگیرند.

تدوین چشم انداز آینده و ضرورت برنامه ریزی، سهیم شدن اهالی در کارها. توجه ویژه به جوانان، توجه به امور کشاورزی، مسائل فرهنگی، استفاده از تجربیات موفق دیگر روستاها، استفاده از نظرات نخبگان و احترام به آنها و... از دیگر مسائل مطروحه در این هم اندیشی بود.در این زمینه جا دارد، دیگر روستاها هم به تأسی از سیدمیران، پیشگام در برگزاری نشست هم اندیشی و بهره گیری از نظرات همگانی بشوند (اگرچه در برخی روستاها اقدامات ارزشمندی صورت گرفته است) و چه بهتر خواهد بود، نخبگان روستایی هم که بسیاری از آنان در شهر ساکن هستند به کمک روستائیان در آیند و آنها را از نظرات راهبردی خود بی بهره نگذارند. متأسفانه در سال هایی، بسیاری از تحصیل کردگان، شاهد بی مهری برخی در روستاها بودند و همین امر فاصله، شکاف و حتی قهر میان لایه های نخبه و فرهیخته با برخی افراد و نهادها ایجاد کرد که ضربات جبران ناپذیری به روستاها وارد ساخته است. اگر روستایی مثل بالاجاده دارای تحصیل کرده ها فراوانی است این امر حاصل زحمات فردی چون محمدعلی شهریاری است. اهالی کفشگیری و روستاهای اطراف، بیش از همه مدیون زحمات شخصی همچون علی محمد خطیری هستند که نخستین مدرسه را ابتدا در خانه اش واقع در روستای کفشگیری و سپس با تاسیس مدرسه در منطقه خطیرآباد باعث باسواد شدن بچه های بسیار در محدوده غرب گرگان و شرق کردکوی شد.

شخصیتی همچون عزیزالله مقصودلو (آقا مدیر) توانست پای بچه های بسیاری را به مدرسه بکشاند تا جائیکه امروز سرخنکلاته دارای تحصیل کرده ها بسیار است. انتظار است نخبگان روستایی به روستاهای محل زادگاه خود توجه کنند و مبتکر برنامه های خلاقانه در روستاهای زادگاه خود شوند، در این صورت شهرستان و سپس استان ما پیشرفت زیادی خواهد داشت و سهم هر یک در خدمت به جامعه ادا خواهد شد.

 

 

فعال فرهنگی، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ سرزمین گرگان