■ با مسوولیت سردبیر

هنوز از شوک مرگ یک سرهنگ تلاشگر نیروی انتطامی متاثر بودیم که خبر قتل دخترک هفده ساله آن هم با فجیع ترین شکل ممکن بدست نزدیک ترین بستگانش روح شهروندان را آزرده کرد ،فاجعه بار تر رفتار شبیه فیلمهای ژانر وحشت قاتل است و.... باقی ماجرا که همگان میدانید.بر اساس آمار تعداد قتلهای ناموسی نزدیک به نیمی از قتلهای سالهای اخیر بوده است ،در گلستان اگر چه آمار این اتفاقات به نسبت برخی استانهای دیگر کمتر است اما این اتفاقات وجود دارد و تنها وقتی صدای آنها  اندکی بلندتر است ، شهروندان عادی نیز صدای آن را می شنوند . بعنوان نمونه فاجعه کشتار خانواده یک افسر نیروی انتظامی در سال گذشته در مینودشت و یا قتل یک خانم جوان در تابلوی گرگان توسط نامزدش در ملا عام در گرگان و شاید بسیاری دیگر که خبری از آنها نیست اماوجود دارد و در زیر پوست شهر در حال اتفاق است .   صاحب نظران و متخصصان چنین اتفاقاتی را نشانه های گذر جامعه از مرز تعادل میدانند و معتقدند این شاخص ها علایم بروز بحرانهای خطرناک در زندگی شهروندان است ، بدیهی است که نمی توان یک دستگاه ، یک نهاد ، یک سازمان یا یک سیاست غلط را مسوول این اتفاقات دانست و باز بدیهی است که تا زمانی که همه ی لایه های مدیریتی با تصمیمی منطقی و سنجیده به بازسازی و اصلاح مجموعه ای از سیاستها، برنامه ریزیها ومدیریت ها دست نزنند این اتفاقات ادامه خواهد داشت .اصلاح در روش ها و سیاستهای آموزشی و تربیتی ،  فرهنگی ، اجتماعی و..... باید در دستور کار قرار گیرد تا از تداوم این اتقافات جلو گیری شود اما زیر ساخت همه ی این اصلاحات باید اصلاح در سیاستهایی باشد که اقتصاد خانوار را هدف قرارداده است  خانواده ای که از پس تمشیت امور خود بر نیاید ،آموزش را تعطیل می کند و بعد از آن بهداشت و سپس پوشاک و در کنار همه ی اینها ادب و احترام و انسانیت در آن می میرد .نیازی نیست قیافه حق به جانب به خود بگیریم و برای توحش جوان قاتل سر تکان دهیم . اگر برای این اتفاقات متاسف هستید باید در رفتار ، سیاستها و برنامه های نادرست تجدید نظر کنید تا محصول بی برنامگی هایمان را در خیابانهای شهر نچرخانند و هر روز دل خانواده ای نمیرد.