قزاق ها پیش و پس از انقلاب اسلامی


یادداشت |

طائف بگی_در سال های پیش از انقلاب اسلامی محلات قزاق نشین در گرگان، گنبد و بندرترکمن از کمترین امکانات رفاهی برخوردار بودند. معضل آب آشامیدنی سالم و برق از مشکلات عمده این محله ها بود. در آن زمان مردم بومی از الفاظ تحقیر آمیز برای محل سکونت و اشاره به این این اقوام استفاده می کردند که برای قزاق ها ناخوشایند بود؛ همچنین حکومت پهلوی نگاه تحقیر آمیزی به این قومیت داشت.سطح سواد و تحصیلات قزاق ها نیز در پیش از انقلاب بسیار پایین بود. تعداد افرادی که در این قوم به تحصیلات پرداخته و سواد خواندن و نوشتن داشتند، بسیار ناچیز بود ولی با پیروزی انقلاب اسلامی شرایط برای آن ها تغییر کرد. سطح سواد مردمان قزاق پس از انقلاب بسیار رشد یافت و در حال حاضر بیش از 95 درصد آن ها با سواد هستند.پس از پیروزی انقلاب نقش بانوان قزاق هم در جامعه پررنگ تر شد و آن ها توانستند در قالب پزشک، مهندس، پژوهشگر و ... در جامعه تاثیرات فراوانی بگذارند. وضعیت معیشتی این قوم بعد از فراگیری تحصیلات دچار تحول شد. این مردم با تحصیلات آکادمیک توانستند در دستگاه های اجرایی و دولتی مشغول به کار شده و با دور شدن از مشاغل فنی و اشتغال در حوزه های هنری، طبابت، صنعت و همچنین تدریس در مدارس و دانشگاه ها، در جامعه رشد کنند. این تحول در محلات زندگی آن ها نیز خود را نشان داد و این قوم به یک رفاه عمومی دست یافتند.ارتقا مساجد محله های قزاق نشین را می توان از برکات پیروزی انقلاب برشمرد. به طور مثال مسجد ابوحنیفه قزاق محله گرگان یکی از کوچکترین مساجد شهر و فاقد امکانات اولیه بود که پس از انقلاب شکوهمند اسلامی با همکاری جهاد سازندگی ودفتر ولی فقیه در گرگان ( آیت الله نورمفیدی) امکانات رفاهی در شان مردم قزاق مهیا شد.