■  با مسوولیت سردبیر

دوم اسفند روز جهانی زبان مادری بود ، دنیای امروز هر روز در حال حرکت به سوی  وحدت و یگانگی است و این وحدت و یگانگی تحت تاثیر هژمونی رسانه ای غرب و برنامه ریزی های فناورانه آنها هر روز سمت و سوی بیشتری از خارج از جغرافیای فرهنگی ایران به خود می گیرد.
 ما بخوبی میدانیم ایران عزیز ما جدای از جغرافیای امروزی صاحب یک جغرافیای فرهنگی است که به آن خراسان فرهنگی اطلاق می شود ، خراسان فرهنگی بزرگی که از یک سو تا بلخ و هرات در افغانستان امروزی و در سوی دیگر تا ابیورد و دشت خاوران در ترکمنستان و از جانبی تا بخارا وسمرقند در تاجیکستان و  از سویی تا قونیه و در جنوب جغرافیای امروزنیز تا سر حدات خلیج فارس ادامه داشته است .
درچنین  حوزه ی  فرهنگی گسترده ای دهها زبان از فارس و ترک و عربی و بلوچ و سیستانی وترکمنی و.... صدها لهجه و شاید هزاران گویش که بخش بسیاری نیز ثبت نشده است در حال زاد و ولد کلمه و تولید فرهنگی  هستند .
منبع ارزشمند و معدن لایزالی که از تنوع و قدرت حوزه فرهنگی ایران بر می خیزد .این قدرت و قوت  سند هویت ،ریشه داری وقدمت اقوام حوزه فرهنگی ایران است و باید به آن توجه ویژ ه ای داشت .
اگر امروز می توانیم مدعی باشیم که ما وارثان خراسان فرهنگی بزرگ هستیم و برای دنیای قرن بیست و یکم هم حرفهای بسیاری داریم ،تنها بخاطر آن بود ه است که اجداد خردمند ما از روی عقل و دانایی به یکدیگر اجازه زندگی داده اند ،ترک ها نخواسته اند کردها را در هم بکوبند فارس ها نخواسته اند قوم دیگر را حذف کنند
 آنها میدانستند و ما نیز باید درک کنیم  اقوام ایرانی و زبانها و لهجه هایشان بسان فرش بهارستان هر یک در جای خویش آینه ی تمام قد زیباییند و نشانه ی تنوع و قدمت ایرانیان هستند .بهارستانی که باید هم بهار آن را دوست داشت ، هم از تابستان آن لدت برد و هم پاییز و زمستانش را ستود
باید بدانیم در دنیای پیچیده ی امروز نیز تنها با تکیه بر تنوع و تکثر قوم ایرانی که بر خاسته از خراسان فرهنگی بزرگ است می توانیم قامت راست کنیم و طرحی نو در اندازیم  پس هر راه حلی که زبانها و لهجه های اصیل ایرانی در آن به رسمیت شناخته نشود پیشاپیش محکوم به شکست است زیرا تنوع و تکثر یکی از جلوه های هویتی ایرانیان است .