■  محمد رایجی

"آهوان گم شدنددرشب دشت

آه ازآن رفتگان بی برگشت"

"ازشماردوچشم یک تن کم

ازشمار خرد هزاران بیش"

۱۶ اسفند ماه سال  ۹۸یادآور سوگ و فقدان فرزانه مردی "دانشور"،است. دوسال از وداع غریبانه و سفر بی بازگشت محقق، نویسنده، سخنور مذهبی، حقوق دان برجسته و شاعرآئینی، روانشاد "علی دانشور"گذشت. آن مرحوم در عمر۶۴ ساله خویش توانست با جدیت و تلاش و روح کنجکاوی و شیفتگی و علم آموزی و دانش دوستی و پیوند با ریشه ها و میراث و آموزه های فرهنگی و دینی و تحقیق و تحصیلات مکتبی و آموزشی و تکمیلی بعنوان یک چهره اجتماعی، علمی و حقوقی در عرصه جامعه مطرح و با بهره مندی از ویژه گی های برجسته فن بیان و خطابه و سخنوری در اثر ممارست و مطالعه پیوسته و عمیق و انس دیرینه با کتاب و مطالعه شایستگی های خویش را بروز دهد و مشاور و راهنمای خوبی برای خیل بیشماری از اقشار گوناگونان اجتماع اعم از روستایی و شهری در مسائل حقوقی و خانوادگی، دینی و فرهنگی و علمی و اداری باشد و یادنیک و اثرماندگار به جای گذارد. آنچه راقم این سطور را وامی دارد بخاطر کار فرهنگی و فعالیت در راستای ترویج فرهنگ کتاب و مطالعه و اشتراکات علایق در این زمینه با آن دوست دیرین بپردازد و تجدید یادی از آن فرهیخته انسان  بنماید، مراوده و دوستی و بویژه وجه  فرهنگی  و برجستگی های فکری و قلمی و نویسندگی و الفت و پیوستگی همیشگی اش باکتاب و باکتابخانه و کتابخوانی داشت. ایشان باکتاب ازنوجوانی تاآخرین لحظات عمرش انس و الفت دیرینه داشت. هیچ مانع و کمبودی نمی توانست  در ارتباط و دلبستگی اش با کتاب و مطالعه خللی ایجاد کند و خوراک فکر و روح برایش برتغذیه جسم برتری داشت ومهمترین ابزار زندگی فرهنگی و شغلی و کاری او بود و برای اهداف متعالی اش و بویژه   آمادگی برای ارائه یک سخنرانی عالمانه و مطلوب و پربار از منابع و کتاب های گوناگون و موثق بهره می برد (اظهارات آنمرحوم به نگارنده) و از هر فرصتی در معرفی کتاب های خوب و صحبت محتوایی با دیگران سود می جست و لذت مطالعه و دوستی با کتاب را بر دل و جان مشتاقان برجای می نهاد. در مساعدت های بی دریغش در مجالست و همنشینی و در همراهی و انس دیرینه با کتاب و کتابخوانی و مطالعه و کتابخانه، لحظه ای درنگ ننموده و پیوند ناگسستنی با این عناصر (تمدن ساز و فرهنگ آفرین و ابزار و انتقال دانش و تجلیگاه اندیشه و آزادیخواهی و میعاد آزادیخواهان و خوراک محفل انس و آرامش روح و روان)،داشت. با وجود توان اندک مالی و فرسودگی جسم و جان و روح ناشی از امراض و ابتلائات و دردها، هیچگاه و لحظه ای  از کتاب دور نماند و از خواندن و مطالعه  و خرید و تهیه آن اجتناب نمی کرد. همیشه تفریح ثابت و همیشگی  و پاتوق دائمی ایشان نمایشگاه های کتاب و مطبوعات وکتابفروشی ها بود. اگرچه کتاب های زیادی جهت مطالعه از دوستان و کتابخانه ها به امانت می گرفت، (چه بسا بارها که ازتهران حرکت می کرد در سرراه رفتن به بالاجاده، سری به نگارنده درگرگان  می زد و هر بار چندین کتاب را به امانت با خود به تهران می برد و پس از مطالعه برمی گرداند و این عمل به طور متوالی هر بار تکرار می شد قبل از اینکه  الباقی کتاب ها به کتابخانه فرهنگ ملحق گردد) ولی بعضا کتاب ها مورد نظر و علاقه را می خرید و در این زمینه چون دچار تضییقات مالی بود بعضی از دوستان کتابفروش (نگارنده در جریان این امور بود) به صورت اقساطی و نسیه کتاب در اختیار ایشان قرارمی دادند. علاقه و دلبستگی ایشان به کتاب تاحدی بود که در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران و در قبل از انقلاب از فرط علاقه و از طرفی عدم تمکن مالی، کتاب های به امانت گرفته شده کتابخانه دانشگاه و یا افراد را با بی خوابی های شبانه روزی در دفترهای دانش آموزی بازنویسی و رونویسی می کرد. (چند دفتر دستنویس از این دست  پیش نگارنده و در کتابخانه فرهنگ بالاجاده موجود است و این دفترها به همراه کتاب هایی در قبل از انقلاب از زنده یاد دانشور خریداری و در نمایشگاه و فروشگاه سیار و کوچک و فضای باز که در دوران شور و هیجانات انقلابی و جوانی نگارنده  در مجاورت مسجد مهدیه روستا برپاشد، به علاقمندان و دوستداران عرضه شد) در خانه هر دوست اهل فضل و فرهنگ و کتاب که وارد می شد، اولین ملجاء و پناهگاهش یا جایی که سرک  می کشید و این" رض مزمن همیشه با او همراه بود" (تکه کلام همیشگی آنمرحوم) کتابخانه و قفسه های کتاب آن یار و میزبان بود. در پایان ضمن گرامی داشت یاد و نام آن یار مهربان و دوستدار"کتاب" و مهمان همیشه زنده باغ و بوستان دانشمندان و اندیشمندان و خردورزان "کتاب وکتابخانه"، دو قطعه از اشعار شاعران نامی که وصف الحال و زبان الحال آن عزیز به خدا پیوسته در باب "کتاب"-"کتابخوانی"و"کتابخانه " است تقدیم روح زنده یاد "دانشور" و شما شیفتگان و خرد ورزان باغ دانایی وآگاهی می گردد.

■ موسس کتابخانه عمومی مستقل فرهنگ بالاجاده