کار من نقالی با چوب است
فرهنگی |
به بهانه برپایی نمایشگاه مجسمه های چوبی نبی الله مصدق از هفت پیکر نظامی پیکره هایی از هفت پیکر
سیدمهدی جلیلی_نبی الله مصدق، مجسمه ساز کردکویی از هنرمندان شناخته شده گلستان در کشور، کارشناس نقاشی و دارای نشان درجه۲ هنری از شورای ارزشیابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.آثار او در بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج به نمایش عمومی گذاشته شده است و ۷ رتبه اولی و چندین رتبه دومی و سومی در جشنواره های ملی و بین المللی را در کارنامه خوددارد. آخرین نمایشگاه اوپیکره هایی از هفت پیکرساخته های براساس منظومه هفت پیکر حکیم نظامی است که در نگارخانه فرهنگ و ارشاداسلامی شهرستان کردکوی در۲۱ اسفند ماه،سالروز بزرگداشت این شاعرحکیم گشایش یافته است.گفت و گوی کوتاه ما با وی به بهانه این نمایشگاه را می خوانید.
حقیقت هنر مجسمه سازی چیست؟
هنرشکل دادن و فرم دادن مجسمه نیست. اساس آن این است که علاوه بر مهارت و علاقه مندی، نوآوری و خلاقیت باشد.پس آن قسنت از کارهنری که جلوه ظهور حقیقت بصری است فراموش شده خواهدبود. علاقه مندی به هنر در نهاد انسان است و انسان مقلدترین مخلوق جهان است که با تقلید و تکرار، توانایی و مهارت می یابد به قول حکیم نظامی: کار نیکوکردن از پر کردن است
مقصود هنر چه می تواند باشد؟همین تقلید؟
هنر با تقلید آغاز می شودولی در ادامه دیگر تقلید صرف نیست. هنرمند از زاویه ای که به موضوع نگاه می کند ضمن انتخابی که دارد و عرضه می کند با همین انتخابش از میان بسیاری امکان انتخاب خودش تعیین کننده است. درتقلید صرف، تعیین کنندگی هنرمند چندان جایگاهی ندارد ولی در نگرش خلاقانه که هنرمند خود نیز در طبیعت و موضوع باتوجه به سبک ها دست می برد، این خلاقیت اوست که از تقلید فراتر می رود و به آفرینش می رسید. قصد هنر مرئی کردن نامرئی هاست. هنر بر خاصیت پذیرفتن سرایت احساسات انسان های دیگر بنیان دارد.
پیکرتراشی و کار با چوب به عنوان متریال کار چطور است؟چه ویژگی هایی دارد؟
پیکرتراشی عمل زدودن از توده به هم فشرده برای رسیدن به فرم است. گاه این توده فشرده چوب است که متریال موردعلاقه من است. چوب دارای ویژگی های خاص دربین متریال های مجسمه سازی است. چوب، متریالیست که دارای ویژگی حیات بوده و به عنوان یک موجود زنده زیست نموده و همواره با انسان از دیرباز تاکنون همزیستی داشته او همچون شعر لالایی مادران برای آرامش بشر نقش ایفا کرده، نقوش چوب با هارمونی مواج و رهایش انسان را به خود می خواند. ویژگی های خاص چوب در کنار ابزارهای بسیار ساده از جنس چکش، مقار و چاقو و عمل تراشیدن و کاستن برای رسیدن به یک فرم که در دل خود به صورت بالقوه نهفته دارد و همه اینها درکنارهم اشتیاق آور است برای زندگی دوباره دادن به آن، باهمان ویژگی ها در نقش یک متریال مناسب برای بازگو کردن فرهنگ و باورها، انکار این دو باهم سازگارند. متریال مناسب برای بیان باورها در فضای نقال گونه که کهن ترین شکل بازگویی افسانه های ایرانی بوده، متریال مناسب برای بیان باورها علاقه به پیکرتراشی که در کودکی و بازی های کودکانه ام سرچشمه دارد، باعث ساخت و گردآوری مجموعه ای از مجسمه های چوبی با موضوع فرهنگ و باورهای ایرانی شده است.
اشاره به نقال گونگی کردید؛ شما در کارهایتان اغلب نوعی داستان پردازی و یا همان نقالی با فرم چوب دارید، آثارتان تک بعدی و عکسی نیست، روایتی چندوجهی و چندبخشی دارد. باید گرد اثر چرخید و ازاین طواف است که گویی پلک بیننده در این گردش کتابی را ورق می زند و داستانی را می خواند. چگونه می توان به این قصه پردازی با چوب رسید؟
بخش مهمی از آفرینش هنری، فرم است.همه چیز در فرم پیاده و بیان می شود. هنرمند آزموده، هنرمندی است که فرم ویژه هراثری را بتواند بیابد و بیافریند. در روایت داستان ها در پیکره تراشی و درآوردن آن ها از دل چوب، باید درک درست از فضای داستان یا حتی بازآفرینی آن در اثر داشت. اجرای آنچه در ذهن، طراحی شده با درک درست بعدها و فضا و خط روایت که ایجادگر هارمونی و هماهنگی در کلیت اثر است و دادن فضا به هر بخش از روایت به اندازه نیازمندی آن، هر خراش و خط را تبدیل به سطری دیداری از داستانی شنیدنی می کند و همه اینها در فرم اتفاق می افتد.
در نمایشگا ه پیکره هایی از هفت پیکرچند اثر و مربوط به کدام داستان هاست، خصوصیتشان چیست؟
این نمایشگاه شامل سه اثر است که خود بخش کوچکی از مجموعه ای بزرگ است که روایت گر فرهنگ ایرانی است. آثاری که به شاهنامه و دیگر آثار فرهنگ و ادب و تاریخ ایران پرداخته است. سه اثر این نمایشگاه:
ماهان در سرزمین دیوها(گنبدصندل) از داستان های هفت پیکر نظامی به ابعاد ۵۰×۴۴×۱۲۰
پندفتنه از هفت پیکر حکیم نظامی به ابعاد ۴۹×۲۹×۱۱۲
سبد مدهوشان(گنبد سیاه) از هفت پیکر نظامی به ابعاد۵۰×۲۳×۱۶۳ است
هر سه پیکره هم با متریال چوب اجرا شده است.
از شما سپاسگزاریم که در این گفت و گو شرکت کردید.
من هم ممنونم که این فرصت فراهم شد.