سردبیر- از شروع سال 1401  بیش از یک ماه می گذرد  و با وجود وعده ی مسوولان برای ثبات قیمت ها و نظارت بر بازار وضعیت بازار همچنان آشفته و قیمت کالاهای اساسی  رو به افزایش است.تثبیت قیمت در انواع کالا که اتفاق نیفتاد بماند نوسان قیمت و افزایش شوکه کننده در برخی از کالاها به خصوص داروها نشان می دهد به حال خود رها شده ایم.مسوولان  قبل از شروع سال جدید و در دوران تعطیلات نوروز بارها و بارها اعلام کردند که برنامه ای برای افزایش قیمت کالاها ندارند اما هر روز خبر جدیدی از تغییر قیمت برخی کالاها به گوش می رسد. آنچنان که کالاهای اساسی در گرانی از هم سبقت گرفته اند و عامه ی مردم ماه مبارک رمضان را به سختی می گذرانند.ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان که وظیفه نظارت بر بازار را بر عهده دارند هم گویا  نظارت را با نظاره گری اشتباه گرفته اند و یا اگر نظارتی هم اعمال می کنند کارساز نیست و توجهی نمی شود بسیاری از کالاها از جمله گوشت قرمز و ماهی و میگو و محصولات لبنی به تدریج دارد از سفره روزانه مردم حذف می شود.واضح است که وقتی تنها شعار حمایت از تولید و تولید کننده بدهیم  مشکلی حل نمی شود چون اگر حمایتی به دور از شعارهای معمول و مرسوم از تولید کننده انجام می شد کارخانجات در صدد افزایش قیمت محصولات خود بر نمی آمدند اما چون  دولت  سیاست روشن و تدبیر کارگشایی  برای مدیریت هزینه های تولید و قیمت ها ندارد هزینه ها افزایش یافته و تولید کننده نیز به ناچاربرای جلوگیری از ضرر و زیان قیمت ها را افزایش می دهد.شیوع ویروس کرونا به اندازه ی کافی واحدهای تولیدی را با ضرر و زیان روبرو کرده است  بهتر است دولت به جای برگزاری جلسات و طرح شعار در عمل فکری اساسی و ممکن برای کمک به تولید کننده داشته باشد. اگر شرایط برای تولید کنندگان سخت تر شود آنها مجبورند کسادی بازار را با افزایش قیمت ها جبران کنند که این بار سنگینی به دوش مردم تحمیل خواهد کرد.یقین بدانید گرانی روزافزون سفره ی مردم مفاسد متعددی را به دنبال خواهد داشت که مهارش ممکن است دیگر قابل جبران نباشد.