دکتر مهران قجری_بروز بحران آبی در استان که در يک دهه اخير بسیار جدی شده، تامين آب بخش کشاورزی را با مشکلات و چالش های زيادی روبرو کرده است. بخش کشاورزی در بين بخش های مختلف مصرف کننده ی آب، بيشترين آسيب را در خصوص کم آبی متحمل شده و البته بیشترین حجم آب هم در این بخش مصرف می شود. افت شديد سطح آب های زيرزمينی و کاهش آبدهی چشمه ها، چاه ها، قنوات و رودخانه های استان موجب شده است تا سطح زير کشت انواع محصولات زراعی و باغی هرساله نسبت به  سال قبل کاهش يابد به طوری که برخلاف ادعای مسوولین سازمان جهاد کشاورزی هر ساله  شاهد کاهش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی هستیم و البته باير شدن مزارع و اراضی کشاورزی را کم و بیش در نقاط مختلف استان می بینیم. امروز افزايش نرخ بيکاری در جوامع روستايی و افزايش مهاجرت از روستاها به سمت شهرها یکی از مهم ترین تبعات بی رونقی تولید در این بخش و از عواقب گریز ناپذیر کم آبی است.گذشته از اینکه کم آبی و عدم مدیریت مصرف بهینه ی آب،  پيامدهای سياسی و اجتماعی زيادی به همراه خواهد داشت که البته نشانه های این بحران و بروز نزاع هایی که اخبار آن کم و بیش به گوش می رسد از جمله نزاع و درگیری که در یلمه سالیان اتفاق افتاد یکی از آنهاست. دور از انتظار نیست که از این پس شاهد افزايش تشنج و نزاع های اجتماعی در بين جوامع کشاورزی استان باشیم. برای  مقابله با اين بحران ضرورت دارد که هرچه سريع تر با تشکیل ستاد بحران در این زمینه جلوی آسیب های احتمالی را بگیریم. تغيير الگوی کشت، کاهش سطوح زير کشت، توسعه ی الگوهای کشاورزی همچون کشت گلخانه ای و توسعه ی مشاغل جانبی کشاورزی  می تواند در این خصوص بسیار کمک کننده باشد مشروط بر اینکه برنامه ریزی شده باشد. امروز وخیم شدن وضعيت آب در استان که با ظهور و بروز تغییرات اقلیمی روز به روز بر شدت و حدت آن افزوده می شود بیانگر این است که سامان دادن به این شرایط می تواند از مخاطرات محيطی و طبيعی که به مرور فراگيرتر خواهد شد پیشگیری کند تاکید می کنیم که  یافتن راه هایی برای برون رفت از اين فاجعه ی اکولوژيک، زيست محيطی و اقتصادی ضرورتی اجتناب ناپذیر است که باید به صورت یک مطالبه ی عمومی درآید.