رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری گنبدکاووس با تاکیدبر ضرورت مشارکت بیشتر جوامع محلی ساکن نواحی شمالی این شهرستان در اجرای طرح‌های احیای مراتع و جلوگیری از بیابان زدایی گفت: تغییر کشت و تبدیل اراضی زراعی از گندم و جو به مرتع و تولید علوفه یکی از راهکارها دراین خصوص است. به گزارش ایرنا، فرشید رحمانی در حاشیه بازدید از طرح‌های احیای مراتع و بیابان زدایی داشلی برون و قیزلر افزود: این شهرستان مرزی ۵۴۱ هزار هکتار وسعت ۳۴۱ هزار هکتار مرتع دارد که حدود ۲۰۰ هزار هکتار آن معادل ۵۸ درصد در معرض بیابانی شدن قرار دارد. وی بیان کرد: حفظ و نگهداری از مراتع و جلوگیری از بیابانی شدن آن، نیاز به ارتقای فرهنگ عمومی و مشارکت همگانی گروه‌های مختلف مردم بالاخص جوامع محلی و نیز همکاری سایر ادارات و نهادها دارد در غیر این صورت پدیده ریزگردها (گرد و غبار) در آینده ای نه چندان دور میزبان اهالی گلستان و گنبدکاووس خواهد شد. رحمانی اضافه کرد: همجواری با صحرای قره قوم کشور ترکمنستان، بارندگی کمتر از ۲۰۰ میلی‌متر و خشکسالی‌های متوالی از عمده دلایل حرکت مراتع گنبدکاووس به سمت بیابانی شدن است که در صورت کم توجهی به این موضوع چه از طرف نهادهای دولتی و چه مشارکت مردم سلامت عمومی مردم گلستان به مخاطره خواهد افتاد. به گفته وی هم اکنون مراتع گنبدکاووس درقالب ۶۶ سامانه عرفی تعریف شده که بیشتر آن در قالب ۳۰ شرکت تعاونی مرتعداری به جوامع محلی تحویل شده که هزار و ۶۵۰ خانوار عشایر بومی و کوچنده عضو این شرکت‌ها هستند که زیرمجموعه یک اتحادیه می باشند. رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری گنبدکاووس ادامه داد: این اداره طی سال‌های ۹۴ تا پایان سال گذشته طرح‌های مختلفی از جمله ایجاد هلالی آبگیر، کنتور فارو، ساخت بندهای خاکی، تولید نهال مرتعی و بوته‌کاری، کپه‌کاری و عملیات‌های حفاظت و قرق را به منظور احیا و تقویت پوشش گیاهی مراتع این شهرستان اجرا کرده است. رحمانی افزود: اعتبارات سال گذشته منابع طبیعی گنبدکاوس ۲۲ میلیارد ریال بود که صرف فعالیت‌های احیای مراتع شد، ضمن اینکه ایستگاه تولید بذر و نهال مرتعی اداره منابع طبیعی این شهرستان در چپرقویمه سالانه ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نهال مرتعی از گونه‌های اترپیلکس، کانی سنس، لنتی فورمیس، هالیموس، لئوکوکلادا، آگرو پایرون، النگاتوم و قره‌داغ تولید می‌کند. وی یادآور شد: باوجود اینکه حجم اعتبارات حوزه احیای مراتع و بیابان زدایی اداره منابع طبیعی گنبدکاووس هر سال ۶۰ تا ۷۰ درصد اعتبارات استانی است اما با توجه به در معرض خطر بیابانی بودن سطح قابل توجهی از مراتع این شهرستان، نیاز به اعتبارات ویژه و بیشتر داریم. رحمانی اضافه کرد: بسیاری از اراضی دیم مناطق شمالی گنبدکاووس که هر ساله از سوی کشاورزان محلی به زیر کشت گندم و جو می‌رود و بازدهی کمی نیز دارند اگر تبدیل به مرتع خصوصی و تولید علوفه شود (با میانگین تولید ۲ تا سه تُن علوفه در هکتار) درآمد زیادی عاید آنها و دام‌هایشان خواهد کرد. وی گفت: تاکنون کشاورزان و دامداران مناطق شمالی گنبدکاووس در سطح ۸۰ هکتار و در قالب طرح‌های تلفیقی منابع طبیعی اقدام به تبدیل زمین زراعی به مرتع خصوصی کردند و در این راه منابع طبیعی علاوه بر خدمات مشاوره بوته مرتعی رایگان نیز در اختیار کشاورزان محلی قرار خواهد داد.