فقر فضای آموزشی درگرگان


یادداشت |

سردبیر_ فرماندار شهرستان گرگان در جلسه شورای آموزش و پرورش شهرستان گرگان با اشاره به اینکه جمعیت دانش‌آموزی این شهرستان حدود 90 هزار نفر است، گفت: سرانه ی استاندارد آموزشی در کشور ۵.۳ مترمربع اما در گرگان این آمار ۴.۲ مترمربع است. ایشان در ادامه ی سخنانش سرانه ی آموزشی دورترین شهرها از مرکز استان را بهتر و بالاتر از این رقم اعلام کرد و گفت: شهرستان های استان در وضعیت بهتری از این جهت نسبت به شهر گرگان قرار دارند. واقعیت این است که بر اساس آمار، ما در گرگان دچار فقر فضاهای آموزشی هستیم، این به این معنی است که دسترسی گرگانی ها به فرصت‌های توسعه ی سرمایه ی انسانی و آموزشی کم است. درصد قابل توجهی از دانش آموزان ما در خانواده هایی زندگی می کنند که دچار فقر مالی و نیز  شرایط نامناسب اقتصادی- اجتماعی خانوار هستند. با وجود اینکه بنا به گفته فرماندار گرگان، آمار حکایت از این دارد که سرانه استاندارد آموزشی در مدارس شهرستان های دیگر استان بهتر از گرگان است و اگر چه منظور از سرانه استاندارد آموزشی فضاهای آموزشی است، اما آنچه ملموس و مشهود است و درستی آمارها را در این خصوص با تردید روبرو می کند، این است که محرومیت و نرخ فقر مالی دانش آموزان، سطح تحصیلی والدین، کمبود منابع یادگیری در خانه، دوزبانه‌بودن کودک و وضعیت فقر در خانوار میزان دسترسی به رایانه و شبکه ی اینترنت، تراکم کلاس، نسبت دانش‌آموز به معلم، سطح تحصیلات معلمان همه و همه اگر بررسی شود همگان با نگارنده موافق خواهند بود که وضعیت شهرستان گرگان به لحاظ کیفیت و کمیت آموزشی قابل مقایسه با شهرستانها نیست. نرخ فقر آموزشی در جامعه ی روستایی استان اگر به درستی سنجش شود، در سطوح تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، مشخص خواهد کرد که خانوارهای روستایی استان قریب به اتفاق از توانایی لازم برای بهره مندی مناسب از آموزش های رسمی برخوردار نیستند. فرماندار محترم اطلاع دارند که تعداد زیادی از دانش آموزان مراوه تپه به دلیل نداشتن دسترسی آموزشی به معنای دسترسی به مدرسه در مدارس مختلط درس می خوانند؟ از این ها گذشته درصد زیادی از دانش آموزان مناطق روستایی و دورافتاده استان کیفیت آموزشی پایین تر از متوسط دریافت می کنند؟ به علاوه اینکه نرخ بازماندگی از تحصیل هم در شهرستانها و روستاها همچنان بالاست. مساله مهم دیگر این است که در مناطق دورافتاده و روستایی اغلب دانش آموزان به لحاظ منابع یادگیری در خانه در سطح پایینی قرار دارند، بنابراین این گروه از دانش آموزان نیازمند کیفیت بالاتری از عرضه آموزشی هستند. به علاوه اینکه حمایت های بهداشتی، اجتماعی و آموزشی هم از این دانش آموزان  باید بیشتر باشد تا به گروه بازماندگان از تحصیل نپیوندند. اما آیا اطلاعات آموزشی، معیشتی و سلامتی این کودکان رصد می شود تا براساس آن اطلاعات برنامه ریزی شود؟ بنابراین جناب فرماندار، اینکه سرانه ی استاندارد آموزشی در مدارس گرگان پایین است، قطعا نشان از این دارد که در شهرستانها فاجعه است. حتی اگر آمار درست باشد که محل تردید است. دسترسی کودکان مناطق محروم به آموزش در دوران کرونا هم به دلیل عدم دسترسی به فن‌آوری و اینترنت کیفیت آموزشی را به شدت تحت تاثیر قرار داد و مشکلات آنها را صدچندان کرد. در هر حال دسترسی به آموزش حق همه افراد جامعه است و یکی از ابعاد اصلی رفاه اجتماعی تلقی می شود به امید روزی که همه دانش آموزان در هر نقطه از استان از عدالت آموزشی به طور برابر بهره مند باشند.