■ علی تقی خانی

چرا مسوولین دستگاههای اجرایی با مردم شفاف و صادقانه سخن نمی گویند ؟ کمتر گزارش و آماری از صحت و واقعیت برخوردار است. اکثراً تلاشی برای توجیه است و باعث شده است فضای بی اعتمادی در جامعه دامن زده  شود و مردم بجای همراهی با مسوولین، عکس العمل منفی نشان دهند. عنوان می کنند درآمد افزایش صادرت نفت 5 ، 6 برابری شده درحالیکه حتی از فروش نصف قیمت به چین هم محروم شده‌ایم.

 از طرفی گفته می شود ذخایر مایحتاج ارزاق عمومی بقدری زیاد است که لازم است صادر کنیم؛ در حالیکه ملاحظه می شود قیمت ها در داخل بشدت ترمز بریده و در حال افزایش است و یا عنوان می کنند طرح جهش تولید در اراضی دیمات گندم از 4 میلیون هکتار بالا تر رفته  در حالیکه میانگین دیمات گندم از 1.5 تا 2 تن در هکتار به3 /0 تن کاهش یافته است  و این در حالی است که تولید 300 کیلو در هکتار توجیه ندارد. چرا گفته نمی شود دلالان کشورهای همسایه گندم را به قیمت 18 هزار تومان نقد سرِ مزرعه قاچاق می کنند و دولت مجبور به واردات 7 میلیون تن به قیمت هرتن 1000 دلار می شود!!؟ چرا گفته نمی شود رکورد میانگین تولید گندم در کشت آبی از 7 تن به 3 کاهش پیدا کرده است. کجای این کارها جهش تولید است ؟

ممکن است  برخی مسوولین از این آمار و ارقام سر در نیاورند ولی با ملت 85 میلیونی که نباید اینقدر ناراست بود و بی اعتمادی مشهود ایجاد کرد.

پست و مقام زمانی نزد مردم ارزشمند و قابل احترام می شود که به معنای واقعی در خدمت منافع ملی بویژه ملت فقر زده جامعه باشد تا مورد حمایت قرار گیرند. توسعه و پیشرفت اقتصادی دولت را باید در سفره مردم دید. عقلانیت و خردمندی با مدیریت و برنامه‌ریزی استراتژیک طرحهای توسعه ای و نقشه راهِ هوشمندانه تنظیم شده و بدرستی برای  مردم بیان شود. بدیهی است مردم در چنین شرایطی بجای انتقاد کردن، جانانه حتی کمبود ها را تحمل می کنند. این چه وضعیتی است که مسوولین بجای اعمالِ صالح، رویکردی کاملاً غیر صادقانه  برای توجیه عملکردی ضعیف و انحراف مطلق از ایده سازندگی پیدا کرده‌اند؟؟

هرودوت در تاریخ پایه ارزشمندش آورده است که: شاهان هخامنشی همواره دعا می کردند، خدایا ایران را از دروغ نجات بخش دعای آنها این بود: خدایا این ملت را از دروغگوئی، جنگ و خشکسالی نجات بده !!

 از جانب دیگر  می دانیم دروغگوئی در دین مبین اسلام اساساً حرام است و ما مسلمانان نباید دروغگوئی را شایع کنیم. عجیب است در حالی که ملت نمی دانند چگونه شکم خود و خانواده را سیر کنند. هر روز شعار رشد و توسعه کشاورزی و امنیت غذایی داده می شود و حتی ادعا می شود در حال تبدیل به هابِ منطقه خاورمیانه و اوراسیا هستیم در حالیکه واردات روغن نباتی به اوایل انقلاب یعنی 93 تا 97 درصد برگشته  است. تولید سالانه گندم حتی بدون افزایش قیمت خرید تضمینی از میزان 14 تا 15 میلیون تن به 4 تا 6 میلیون تن کاهش پیدا کرده است. سایر محصولات کشاورزی وپروتئینی که زمانی صادراتی بود، امروز حتی با قیمت های نجومی به سختی در دسترس دهک های 5 به بالا قرار می گیرد. دهک های پایین تر جامعه که مدتها است با گوشت، مرغ، لبنیات، میوه و صیفی‌جات وداع کرده‌اند که خطر وداع با نان و روغن نیز بیخ گوش آنهاست، حال چه لزومی دارد با مردم صادقانه و شفاف سخن نمی گویید؟

■  کارشناس توسعه اقتصادی

 و برنامه ریزی کشاورزی